Mango (Mangifera L.) – rodzaj roślin z rodziny nanerczowatych. Obejmuje co najmniej 64 gatunki. Występują one naturalnie w południowej i południowo-wschodniej Azji[3]. Ok. 25 gatunków uprawianych jest dla jadalnych owoców, ale większość lokalnie. Szeroko rozpowszechnionym w strefie międzyzwrotnikowej drzewem owocowym jest mango indyjskie (M. indica). Poza tym do częściej uprawianych należy mieszaniec tego gatunku i M. foetoida – M. × odorata, lepiej rosnący w miejscach z wyższym poziomem wód. Ceniony dla owoców o skórce zdejmowanej podobnie jak u banana jest M. pajang. Poza dostarczaniem owoców, drzewa z tego rodzaju sadzone są jako cieniodajne[4].
Kwitnące drzewo mango w indyjskim stanie KeralaMangifera odorata
Pokrój
Wiecznie zielone, gęsto ulistnione drzewa[5]. Drzewa mango osiągają 35–40 m wysokości, średnica korony wynosi zaś do 10 m. Są to drzewa długowieczne, niektóre osiągają wiek 300 lat[6]. W głębokiej glebie korzenie palowe dochodzą do 6 m długości, mają także liczne, szeroko się rozgałęziające korzenie boczne; posiadają także liczne dodatkowe korzenie mocujące je w glebie i zapewniające roślinie dostęp do większej ilości składników odżywczych[7].
Wiecznie zielone, proste, umiejscowione skrętolegle, osiągające długość 15–35 cm i szerokość 6–16 cm. Młode mają barwę różowopomarańczową, później zmieniają barwę na ciemnoczerwoną, połyskliwą, następnie ciemnozieloną, gdy osiągną dojrzałość[7].
Skupione są w wiechach umiejscowionych na końcu gałęzi, mających długość 10–40 cm; są małe, mają 5 białych płatków długości 0,5–1 cm. Wydają łagodny, słodki zapach, przypominający konwalię[7].
Pestkowce z dużym nasieniem o 3 zarodkach[5]. Dwa z tych zarodków powstają w wyniku zapłodnienia, trzeci powstaje z innych tkanek[5]. Badania wykazały, że jeśli podczas kiełkowania usunięte zostaną dwa zarodki powstałe w wyniku zapłodnienia, to trzeci zarodek da początek roślinie odtwarzającej cechy organizmu matecznego[5]. Znanych jest ponad 400 odmian mango, wiele z nich dojrzewa w lecie, niektóre wydają plon dwa razy do roku[7].
Owocemango indyjskiego są popularnymi owocami jadalnymi. W roślinie tej występuje glikozyd, zwany mangiferyną, który działa przeciwdrobnoustrojowo, przeciwwirusowo, przeciwzapalnie, przeciwbólowo, przeciwcukrzycowo oraz zapobiega rozwojowi miażdżycy[10].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
GeoffreyG.BurnieGeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN3-8331-1916-0, OCLC271991134.
