Loading AI tools
włoski narciarz alpejczyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manfred Mölgg (ur. 3 czerwca 1982 w Bruneck[2]) – włoski narciarz alpejski pochodzący z Tyrolu Południowego[3], trzykrotny zdobywca miejsca na podium klasyfikacji konkurencji Pucharu Świata, trzykrotny medalista mistrzostw świata.
Manfred Mölgg w 2008 roku | |||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
G.S. Fiamme Gialle[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
12 stycznia 2003, Bormio | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
15 grudnia 2003, Madonna di Campiglio | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
27 stycznia 2004, Schladming | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
9 marca 2008, Kranjska Gora (slalom) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Ma o rok młodszą siostrę Manuelę, która do 2018 roku uprawiała narciarstwo alpejskie[1][4].
Jego pierwszym występem na arenie międzynarodowej były rozegrane 2 grudnia 1997 roku w Livigno zawody FIS, na których zajął 62. miejsce w slalomie gigancie[5]. W kolejnych latach startował przede wszystkim w tym właśnie cyklu, ponadto od 1998 roku pojawiał się na mistrzostwach Włoch juniorów, zaś pod koniec 2000 roku rozpoczął starty w Pucharze Europy[5][6][7]. W 2001 roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Verbier, na których zajął 22. miejsce w slalomie gigancie, ponadto nie ukończył zjazdu i pierwszego przejazdu slalomu[8]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, które były ostatnim tego typu wydarzeniem w jego karierze zajął 13. miejsce w kombinacji, 17. w slalomie, 24. w supergigancie i 33. w zjeździe[8].
Dobre występy w sezonie 2002/2003 Pucharu Europy, w którym zaliczył wygraną w slalomie na zawodach w Oberjoch, a także pięciokrotnie stawał na niższych stopniach podium zaowocowały debiutem w Pucharze Świata. Nastąpił on 12 stycznia 2003 roku kiedy to na rozgrywanych w Bormio zawodach sezonu 2002/2003 nie zakwalifikował się do rundy finałowej slalomu[1]. 15 grudnia tego roku zdobył z kolei pierwsze punkty w Pucharze Świata, zajmując 5. miejsce w slalomie na zorganizowanych w Madonna di Campiglio zawodach sezonu 2003/2004, natomiast pierwsze podium w tym cyklu zaliczył 27 stycznia 2004 roku na zawodach w Schladming, na których był drugi w slalomie, plasując się za Austriakiem Benjaminem Raichem i przed Finem Kalle Palanderem[9][10].
W 2005 roku wystartował w mistrzostwach świata w Bormio, na których zajął 13. miejsce w slalomie gigancie oraz nie ukończył pierwszego przejazdu slalomu[1]. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Turynie nie ukończył pierwszego przejazdu zarówno slalomu, jak i slalomu giganta[11]. W 2007 roku, podczas mistrzostw świata w Åre zajął 19. miejsce w slalomie gigancie, ponadto zdobył srebrny medal w slalomie, w którym rozdzielił na podium Austriaka Mario Matta i Francuza Jeana-Baptiste'a Grange'a[1][12]. 9 marca 2008 roku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Kranjskiej Gorze zawodach sezonu 2007/2008 pokonał w slalomie Chorwata Ivicę Kostelicia i Austriaka Marcela Hirschera[13]. W 2008 roku zdobył Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji slalomu sezonu 2007/2008 Pucharu Świata oraz zajął 3. miejsce w klasyfikacji slalomu giganta tego sezonu, plasując się za Amerykaninem Tedem Ligetym i Benjaminem Raichem[14].
W 2009 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Val d’Isère, które przyniosły mu 12. miejsce w slalomie gigancie i nieukończony drugi przejazd slalomu[15]. Rok później wystartował na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, na których zajął 7. miejsce w slalomie i 22. w slalomie gigancie, a także nie ukończył drugiego przejazdu superkombinacji[16]. W 2011 roku, na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zajął 17. miejsce w slalomie gigancie i zdobył brązowy medal w slalomie, w którym lepsi od niego byli tylko Jean-Baptiste Grange i Szwed Jens Byggmark[17]. Kolejny brązowy medal wywalczył na rozegranych dwa lata później mistrzostwach świata w Schladming, na których w slalomie gigancie przegrał jedynie z Tedem Ligetym oraz z Marcelem Hirscherem[18]. Na tych mistrzostwach startował także w slalomie, którego nie ukończył w drugim przejeździe[15].
W 2014 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskie w Soczi, na których nie ukończył drugiego przejazdu każdej konkurencji, w jakiej startował czyli slalomu i slalomu giganta[19]. Rok później wystartował w mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek, na których był jedenasty w slalomie[15]. W 2017 roku, na mistrzostwach świata w Sankt Moritz zajął 14. miejsce w slalomie i 20. w slalomie gigancie[15]. W tym samym roku zajął także 3. miejsce w klasyfikacji slalomu sezonu 2016/2017 Pucharu Świata[20].
W 2018 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 12. miejsce w slalomie i 13. w slalomie gigancie[21]. Rok później pojawił się na mistrzostwach świata w Åre, na których zajął 18. miejsce w slalomie, a także nie wystartował w drugim przejeździe slalomu giganta[22][23].
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF1 | 20 lutego | 2006 | Sestriere | Slalom gigant | 2:35,00 | – | Benjamin Raich |
DNF1 | 25 lutego | 2006 | Sestriere | Slalom | 1:43,14 | – | Benjamin Raich |
DNF2 | 21 lutego | 2010 | Whistler | Superkombinacja | 2:44,92 | – | Bode Miller |
22. | 23 lutego | 2010 | Whistler | Slalom gigant | 2:37,83 | +2,68 | Carlo Janka |
7. | 27 lutego | 2010 | Whistler | Slalom | 1:39,32 | +1,13 | Giuliano Razzoli |
DNF2 | 19 lutego | 2014 | Soczi | Slalom gigant | 2:45,29 | – | Ted Ligety |
DNF2 | 22 lutego | 2014 | Soczi | Slalom | 1:41,84 | – | Mario Matt |
13. | 18 lutego | 2018 | Pjongczang | Slalom gigant | 2:18,04 | +3,00 | Marcel Hirscher |
12. | 22 lutego | 2018 | Pjongczang | Slalom | 1:38,99 | +1,25 | André Myhrer |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
13. | 9 lutego | 2005 | Bormio | Slalom gigant | 2:50,41 | +2,94 | Hermann Maier |
DNF1 | 12 lutego | 2005 | Bormio | Slalom | 1:41,34 | – | Benjamin Raich |
19. | 14 lutego | 2007 | Åre | Slalom gigant | 2:19,64 | +2,68 | Aksel Lund Svindal |
2. | 17 lutego | 2007 | Åre | Slalom | 1:57,33 | +1,81 | Mario Matt |
12. | 13 lutego | 2009 | Val d’Isère | Slalom gigant | 2:18,82 | +2,33 | Carlo Janka |
DNF2 | 15 lutego | 2009 | Val d’Isère | Slalom | 1:44,17 | – | Manfred Pranger |
17. | 18 lutego | 2011 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom gigant | 2:10,56 | +1,61 | Ted Ligety |
3. | 20 lutego | 2011 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:41,72 | +0,61 | Jean-Baptiste Grange |
3. | 15 lutego | 2013 | Schladming | Slalom gigant | 2:28,92 | +1,75 | Ted Ligety |
DNF2 | 17 lutego | 2013 | Schladming | Slalom | 1:51,03 | – | Marcel Hirscher |
11. | 15 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Slalom | 2:00,00 | +2,53 | Jean-Baptiste Grange |
20. | 17 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Slalom gigant | 2:13,31 | +2,06 | Marcel Hirscher |
14. | 19 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Slalom | 1:34,75 | +1,55 | Marcel Hirscher |
DNS2 | 15 lutego | 2019 | Åre | Slalom gigant | 2:20,24 | – | Henrik Kristoffersen |
18. | 17 lutego | 2019 | Åre | Slalom | 2:05,86 | +2,39 | Marcel Hirscher |
14. | 21 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Slalom | 1:46,48 | +3,05 | Sebastian Foss Solevåg |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF1 | 5 lutego | 2001 | Verbier | Zjazd | – | – | Thomas Graggaber |
22. | 8 lutego | 2001 | Verbier | Slalom gigant | 2:11,62 | +2,83 | Hannes Reiter |
DNF1 | 9 lutego | 2001 | Verbier | Slalom | – | – | Stefan Kogler |
33. | 27 lutego | 2002 | Tarvisio | Zjazd | 1:29,54 | +2,69 | Adam Cole |
24. | 28 lutego | 2002 | Tarvisio | Supergigant | 1:27,31 | +2,29 | Peter Fill |
17. | 2 marca | 2002 | Sella Nevea | Slalom | 1:33,75 | +3,29 | Steven Nyman |
13. | 3 marca | 2002 | Sella Nevea | Kombinacja | ? | – | Aksel Lund Svindal |
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas jazdy | Miejsce | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 27 stycznia | 2004 | Schladming | Slalom | 1:42,24 | 2. | +0,57 | Benjamin Raich |
2. | 28 stycznia | 2007 | Kitzbühel | Slalom | 1:44,25 | 3. | +0,05 | Jens Byggmark |
3. | 4 marca | 2007 | Kranjska Gora | Slalom | 1:41,60 | 3. | +0,96 | Mario Matt |
4. | 18 marca | 2007 | Lenzerheide | Slalom | 1:41,52 | 3. | +1,74 | Benjamin Raich |
5. | 11 listopada | 2007 | Reiteralm | Slalom | 1:53,99 | 3. | +0,50 | Marc Gini |
6. | 8 grudnia | 2007 | Bad Kleinkirchheim | Slalom gigant | 2:10,84 | 2. | +0,09 | Massimiliano Blardone |
7. | 9 grudnia | 2007 | Bad Kleinkirchheim | Slalom | 1:35,18 | 3. | +0,72 | Benjamin Raich |
8. | 22 stycznia | 2008 | Schladming | Slalom | 1:43,49 | 3. | +0,65 | Mario Matt |
9. | 9 lutego | 2008 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:42,65 | 2. | +0,65 | Reinfried Herbst |
10. | 8 marca | 2008 | Kranjska Gora | Slalom gigant | 2:24,46 | 2. | +0,15 | Ted Ligety |
11. | 9 marca | 2008 | Kranjska Gora | Slalom | 1:42,29 | 1. | – | – |
12. | 1 lutego | 2009 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:46,77 | 1. | – | – |
13. | 11 grudnia | 2009 | Val d’Isère | Superkombinacja | 2:09,26 | 3.[uwaga 1] | +1,55 | Benjamin Raich |
14. | 6 stycznia | 2010 | Zagrzeb | Slalom | 1:50,23 | 2. | +0,23 | Giuliano Razzoli |
15. | 28 października | 2012 | Sölden | Slalom gigant | 2:38,77 | 2. | +2,75 | Ted Ligety |
16. | 13 stycznia | 2013 | Adelboden | Slalom | 1:52,37 | 3. | +0,62 | Marcel Hirscher |
17. | 6 stycznia | 2014 | Bormio | Slalom | 2:00,40 | 3. | +0,65 | Felix Neureuther |
18. | 13 listopada | 2016 | Levi | Slalom | 1:45,98 | 3. | +1,31 | Marcel Hirscher |
19. | 5 stycznia | 2017 | Zagrzeb | Slalom | 2:00,03 | 1. | – | – |
20. | 8 stycznia | 2017 | Adelboden | Slalom | 1:56,70 | 2. | +1,83 | Henrik Kristoffersen |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.