Maciej Lang

Maciej Przemysław Lang (ur. 1968 w Piotrkowie Trybunalskim^[1]) – polski politolog i dyplomata, doktor nauk humanistycznych. Ambasador RP w Turkmenistanie (2007–2009), Afganistanie (2009–2012), Kazachstanie (2015–2016), Turcji (2016–2018, od 2023), Rumunii (2020–2023), w latach 2018–2020 podsekretarz stanu w MSZ.

Maciej Lang

Data i miejsce urodzenia	1968 Piotrków Trybunalski
Ambasador RP w Turkmenistanie
Okres	od 2007 do 2009
Następca	Stefan Radomski
Ambasador RP w Afganistanie
Okres	od 2009 do 2012
Poprzednik	Jerzy Więcław
Następca	Piotr Łukasiewicz
Ambasador RP w Kazachstanie
Okres	od 2015 do 2016
Poprzednik	Jacek Kluczkowski
Następca	Selim Chazbijewicz
Ambasador RP w Turcji
Okres	od 2016 do 2018
Poprzednik	Mieczysław Cieniuch
Następca	Jakub Kumoch
Podsekretarz stanu w MSZ
Okres	od 2018 do 2020
Ambasador RP w Rumunii
Okres	od 2020 do 2023
Poprzednik	Marcin Wilczek
Następca	Paweł Soloch
Ambasador RP w Turcji
Okres	od 2023
Poprzednik	Jakub Kumoch
Odznaczenia

Życiorys

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1993 ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2016 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Orientalistyki UW^[2] na podstawie dysertacji na temat koncepcji państwa i narodu w myśli politycznej muzułmanów subkontynentu indyjskiego w okresie panowania brytyjskiego^[3].

W latach 1993–1997 pracował w Departamencie do Spraw Migracji i Uchodźstwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W 1997 związał się zawodowo z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. W latach 1997–2003 pełnił funkcję radcy w Ambasadzie RP w Ałmaty. Po powrocie do kraju był radcą ministra w Departamencie Europy oraz w Departamencie Polityki Wschodniej MSZ. Od marca 2006 do stycznia 2007 kierował Ambasadą RP w Grecji jako chargé d’affaires. W latach 2007–2009 pełnił funkcję pierwszego po utworzeniu placówki ambasadora RP w Aszchabadzie^[4][5], a od sierpnia 2009 do czerwca 2012 kierował polską placówką dyplomatyczną w Kabulu^[6][7]. Po zakończeniu pracy na placówce objął stanowisko pełnomocnika MON ds. misji zagranicznych^[8]. Od kwietnia 2014 do lipca 2015 kierował terenowym zespołem obserwatorów specjalnej misji monitoringowej OBWE na Ukrainie^[9]. W sierpniu 2015 powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Kazachstanie^[10], a w listopadzie tego roku akredytowanym także w Kirgistanie^[11]. W październiku 2016 został powołany na ambasadora RP w Turcji^[12][13].

W listopadzie 2018 objął stanowisko podsekretarza stanu w MSZ ds. dyplomacji ekonomicznej, współpracy rozwojowej, polityki azjatyckiej, polityki afrykańskiej i bliskowschodniej^[14]. W styczniu 2020 został mianowany ambasadorem RP w Rumunii^[15]. W lipcu tegoż roku otrzymał nominację na tę funkcję^[16] (odchodząc w konsekwencji ze stanowiska ministerialnego), w tym samym miesiącu objął ją oraz złożył listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Klausa Iohannisa^[17]. W sierpniu 2021 jako były ambasador w Afganistanie został wysłany do Kabulu, gdzie brał udział w ewakuacji obywateli polskich i innych państw^[18][19]. W grudniu 2022 mianowany ponownie ambasadorem Polski w Turcji^[20] oraz odwołany (ze skutkiem na 5 lutego 2023) z funkcji ambasadora w Rumunii^[21]. Stanowisko w Ankarze objął w lutym 2023^[22].

Zna języki: angielski, francuski, perski, rosyjski i ukraiński^[9]. Jego żoną jest Joanna Lang^[23].

Odznaczenia

W 2012, za wybitne zasługi w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej, został odznaczony przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[24]. W 2022, za wybitne zasługi w działalności na rzecz bezpieczeństwa i ochrony obywateli polskich i cudzoziemców w akcji ewakuacyjnej w Islamskiej Republice Afganistanu, prezydent Andrzej Duda nadał mu Krzyż Komandorski tego orderu^[25].

Publikacje

Jest autorem publikacji i opracowań analitycznych poświęconych Azji Centralnej i Bliskiemu Wschodowi (m.in. problemom etnicznym i demograficznym, procesom pokojowym i konfliktom oraz kwestiom energetycznym). Współpracował m.in. z Ośrodkiem Studiów Wschodnich. Jest współautorem publikacji z serii naukowej „Współczesna Azja Centralna” przygotowywanej przez Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Publikacje książkowe

• MaciejM. Lang MaciejM., W poszukiwaniu Nowej Medyny : muzułmańskie wizje niepodległych Indii u schyłku panowania brytyjskiego, Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2021, ISBN 978-83-242-3742-5 [dostęp 2023-01-31]. Brak numerów stron w książce

Rozdziały w publikacjach zwartych

• JacekJ. Multanowski JacekJ., MaciejM. Lang MaciejM., Nastroje migracyjne w Kazachstanie. Przypadek Polaków, [w:] Państwo polskie wobec Polaków na Wschodzie. Poszukiwanie modelu polityki, TomaszT. Gąsowski (red. nauk.), Kraków: OMP, Księgarnia Akademicka, 2000 (Studia i analizy), OCLC 69629490. Brak numerów stron w książce

Artykuły

• MaciejM. Lang MaciejM., Przekształcenia struktury etnicznej Kazachstanu w XX wieku, „Sprawy Narodowościowe” (Z. 16/17), 2000, s. 169–191.
• MaciejM. Lang MaciejM., Kwestia egejska w stosunkach grecko-tureckich, „Przegląd Europejski” (Nr 1), 2003, s. 219–235.
• MaciejM. Lang MaciejM., Religia i polityka w islamie, „Bliski Wschód” (Nr 1), 2004, s. 113–128.

Tłumaczenia

• Muhammad HusajnM.H. Tabataba’i Muhammad HusajnM.H., Zarys nauk islamu, MaciejM. Lang (tłum.), Warszawa: s.n., 1992, s. 170, OCLC 749407492.
• MortezaM. Motahhari MortezaM., Poznanie Koranu, MaciejM. Lang (tłum.), Piotrków Trybunalski: Wydawnictwo Episteme, 1992 (Biblioteka Myśli Muzułmańskiej), s. 144, OCLC 749206242.