Loading AI tools
tenisista czeski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lukáš Dlouhý (ur. 9 kwietnia 1983 w Písku) – czeski tenisista, zwycięzca French Open 2009 i US Open 2009 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1983 |
Wzrost |
185 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
2001 |
Zakończenie kariery |
2016 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
73 (3 kwietnia 2006) |
Australian Open |
2R (2007) |
Roland Garros |
3R (2006) |
Wimbledon |
2R (2006) |
US Open |
1R (2006) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
10 |
Najwyżej w rankingu |
5 (22 czerwca 2009) |
Australian Open |
SF (2009) |
Roland Garros |
W (2009) |
Wimbledon |
SF (2008) |
US Open |
W (2009) |
Lukáš Dlouhý jest zawodnikiem praworęcznym. Treningi tenisowe rozpoczął w wieku 5 lat, jeszcze jako nastolatek łącząc je z hokejowymi. Zawodowym tenisistą był w latach 2001–2016.
W rozgrywkach singlowych pierwszy sukces odniósł w roku 2002 wygrywając turniej rangi ITF Men's Circuit w Czechach (futures F6). Pierwsze singlowe zwycięstwo w rozgrywkach z serii ATP Challenger Tour odniósł w roku 2005 w Ostrawie, a drugie w Trani. Kolejną wygraną w kategorii ATP Challenger Tour odniósł we Wrocławiu w roku 2006, a czwartą i zarazem ostatnią w 2008 roku w Bronx.
W grze podwójnej czeski tenisista wygrał dziesięć turniejów kategorii ATP World Tour, w tym dwie wielkoszlemowe imprezy z 2009 roku, Rolanda Garrosa i US Open. W obu turniejach startował wspólnie z Leanderem Paesem. Ponadto Dlouhý był uczestnikiem szesnastu finałów zawodów ATP World Tour, w tym czterech wielkoszlemowych.
W grze mieszanej w roku 2010 doszedł razem z Jekatieriną Makarową do finału Australian Open. Mecz o zwycięstwo w turnieju przegrali 5:7, 3:6 z parą Cara Black–Leander Paes.
W 2006 roku zadebiutował w reprezentacji Czech w Pucharze Davisa. W tym samym roku przyczynił się do awansu zespołu do grupy światowej, w której gra 16 najlepszych męskich reprezentacji. Największym sukcesem Czecha jest awans z zespołem do finału rozgrywek w 2009 roku, w którym reprezentacja Czech zmierzyła się z Hiszpanią. Konfrontacja zakończyła się wygraną Hiszpanów 5:0, którzy po raz drugi z rzędu wywalczyli trofeum. Dlouhý rozegrał singlowy mecz z Davidem Ferrerem zakończony wynikiem 6:4, 6:2 dla Hiszpana.
W rankingu gry pojedynczej Dlouhý najwyżej był na 73. miejscu (3 kwietnia 2006), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (22 czerwca 2009).
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 30 stycznia 2010 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jekatierina Makarowa | Cara Black Leander Paes |
5:7, 3:6 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 26 lutego 2006 | Costa do Sauípe | Ceglana | Pavel Vízner | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski |
6:1, 4:6, 10-3 |
Finalista | 1. | 16 kwietnia 2006 | Walencja | Ceglana | Pavel Vízner | David Škoch Tomáš Zíb |
4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 2. | 7 maja 2006 | Estoril | Ceglana | Pavel Vízner | Lucas Arnold Ker Leoš Friedl |
6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 3. | 18 lutego 2007 | Costa do Sauípe | Ceglana | Pavel Vízner | Albert Montañés Rubén Ramírez Hidalgo |
6:2, 7:6(4) |
Finalista | 2. | 3 marca 2007 | Acapulco | Ceglana | Pavel Vízner | Potito Starace Martín Vassallo Argüello |
0:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 9 czerwca 2007 | French Open, Paryż | Ceglana | Pavel Vízner | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:2, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 29 lipca 2007 | Umag | Ceglana | Michal Mertiňák | Jaroslav Levinský David Škoch |
6:1, 6:1 |
Finalista | 4. | 8 września 2007 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Pavel Vízner | Simon Aspelin Julian Knowle |
5:7, 4:6 |
Finalista | 5. | 15 czerwca 2008 | Halle | Trawiasta | Leander Paes | Michaił Jużny Mischa Zverev |
6:3, 4:6, 3-10 |
Finalista | 6. | 5 września 2008 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Leander Paes | Bob Bryan Mike Bryan |
6:7(5), 6:7(10) |
Zwycięzca | 5. | 28 września 2008 | Bangkok | Twarda (hala) | Leander Paes | Scott Lipsky David Martin |
6:4, 7:6(4) |
Finalista | 7. | 5 października 2008 | Tokio | Twarda | Leander Paes | Michaił Jużny Mischa Zverev |
3:6, 4:6 |
Finalista | 8. | 15 lutego 2009 | Rotterdam | Twarda (hala) | Leander Paes | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
2:6, 5:7 |
Zwycięzca | 6. | 6 czerwca 2009 | French Open, Paryż | Ceglana | Leander Paes | Wesley Moodie Dick Norman |
3:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 13 września 2009 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Leander Paes | Mahesh Bhupathi Mark Knowles |
3:6, 6:3, 6:2 |
Finalista | 9. | 10 stycznia 2010 | Brisbane | Twarda | Leander Paes | Jérémy Chardy Marc Gicquel |
3:6, 6:7(5) |
Finalista | 10. | 27 lutego 2010 | Dubaj | Twarda | Leander Paes | Simon Aspelin Paul Hanley |
2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 8. | 4 kwietnia 2010 | Miami | Twarda | Leander Paes | Mahesh Bhupathi Maks Mirny |
6:2, 7:5 |
Finalista | 11. | 5 czerwca 2010 | French Open, Paryż | Ceglana | Leander Paes | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
5:7, 2:6 |
Finalista | 12. | 19 czerwca 2010 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Leander Paes | Robert Lindstedt Horia Tecău |
6:1, 5:7, 7-10 |
Zwycięzca | 9. | 9 stycznia 2011 | Brisbane | Twarda | Paul Hanley | Robert Lindstedt Horia Tecău |
6:4, krecz |
Zwycięzca | 10. | 16 stycznia 2011 | Sydney | Twarda | Paul Hanley | Bob Bryan Mike Bryan |
6:7(6), 6:3, 10-5 |
Finalista | 13. | 25 września 2011 | Metz | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Jamie Murray André Sá |
4:6, 6:7(7) |
Finalista | 14. | 28 kwietnia 2013 | Bukareszt | Ceglana | Oliver Marach | Maks Mirny Horia Tecău |
6:4, 4:6, 6-10 |
Finalista | 15. | 3 sierpnia 2013 | Kitzbühel | Ceglana | František Čermák | Martin Emmrich Christopher Kas |
4:6, 3:6 |
Finalista | 16. | 12 kwietnia 2014 | Casablanca | Ceglana | Tomasz Bednarek | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
2:6, 2:6 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.