Louis Picamoles

Louis Picamoles (ur. 5 lutego 1986 w Paryżu) – francuski rugbysta, grający w trzeciej linii młyna w zespole Stade Toulousain oraz w reprezentacji narodowej. Zdobywca srebrnego medalu podczas Pucharu Świata w Rugby w 2011.

Louis Picamoles

Pseudonim	Loulou
Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1986 Paryż
Wzrost	192 cm
Masa ciała	106 kg
Rugby union
Pozycja	wiązacz, rwacz
Kariera juniorska
Lata Zespół ?–1999 Le Chesnay 1999–2004 Montpellier Hérault
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2004–2009 Montpellier Hérault 64 (55) 2009– Stade Toulousain 124 (100)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2004–2005  Francja U-19 6 (3) 2007  Francja U-21 2 (10) 2008–  Francja 80 (50)
Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 18 grudnia 2014 r. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 21 września 2019 r.
Dorobek medalowy Puchar świata srebro Nowa Zelandia 2011

Kariera klubowa

Związany był z klubem Montpellier od 1999 roku. Zadebiutował w pierwszej drużynie w sezonie 2004/2005, a od roku 2007 regularnie występował w pierwszym składzie. Grę w tym zespole zakończył dużym osiągnięciem, wybrany został bowiem do najlepszej piętnastki sezonu 2007/08 ligi francuskiej^[1].

W roku 2009 podpisał czteroletni kontrakt z zespołem Stade Toulousain^[2][3]. Z drużyną tą w sezonie 2009/10 wygrał Puchar Heinekena^[4][5] oraz mistrzostwo Francji w dwóch następnych sezonach^[6][7]. W 2013 roku przedłużył kontrakt o kolejne trzy lata, a jego kwota wynosiła 25 tysięcy euro miesięcznie^[8]. W 2014 roku był nominowany do wyróżnienia dla najlepszego europejskiego zawodnika^[9].

Kariera reprezentacyjna

Uczestniczył w 2005 r. mistrzostwach świata U-19 rozegranych w Południowej Afryce, a w 2007 r. także w Pucharze Sześciu Narodów dla drużyn U-21. W 2006 roku zagrał również w akademickiej kadrze Francji w meczu przeciwko Hiszpanii.

Został tysięcznym reprezentantem Francji, kiedy zadebiutował w seniorskiej kadrze narodowej meczem z Irlandią 9 lutego 2008, zastępując w składzie na ten mecz kontuzjowanego Elvisa Vermulena^[10]. Zagrał w tym turnieju jeszcze w dwóch meczach, po czym został wybrany na letnie i jesienne mecze przeciw drużynom z południowej półkuli. Powołania otrzymał również w następnym roku – zagrał w pierwszej połowie sezonu w czterech spotkaniach Pucharu Sześciu Narodów 2009 oraz w czerwcowych meczach przeciw Nowej Zelandii.

W listopadzie 2009 roku został wybrany graczem meczu przeciwko ówczesnym mistrzom świata^[11]. Kilka dni później na treningu doznał kontuzji, która wykluczyła go z dalszych spotkań^[12]. Ominęło go powołanie na Puchar Sześciu Narodów 2010 i pojawił się w reprezentacji dopiero na tournée po południowej półkuli osiem miesięcy później^[13]. Swoją postawą nie zaimponował sztabowi szkoleniowemu kadry, nie zagrał więc ani w kończących rok spotkaniach, ani w Pucharze Sześciu Narodów 2011.

Został niespodziewanie zgłoszony do składu na Puchar Świata w Rugby 2011^[14]. Zagrał w trzech meczach turnieju zakończonego zdobyciem przez Francję srebrnego medalu^[15], a w spotkaniu z Kanadą otrzymał tytuł najlepszego gracza meczu^[16]. W kolejnych sezonach stał się podstawowym zawodnikiem kadry^[17].

Osiągnięcia

• Puchar świata w rugby: 2. miejsce – 2011
• Puchar Heinekena: zwycięstwo – 2009/10
• Top 14: zwycięstwo – 2010/11, 2011/12