Life of Agony

Zespół został założony latem 1989 przez wokalistkę Minę Caputo (znaną wtedy jako Keith Caputo), basistę Alana Roberta(inne języki) oraz gitarzystę Joeya Z. Po graniu z kilkoma perkusistami, w końcu przed nagraniem debiutanckiej płyty River Runs Red(inne języki) dla Roadrunner Records zwerbowali Sala Abruscato, perkusistę Type O Negative.

Drugim albumem był bardziej emocjonalny Ugly(inne języki) wydany w 1995. Po trasie promocyjnej z zespołu odszedł Abruscato, a na jego miejsce przyszedł Dan Richardson z Pro-Pain.

Wokalistka Mina Caputo opuściła zespół wraz z wydaniem Soul Searching Sun(inne języki) w 1997. Mina cierpiała wtedy na dysforię płciową i chciała się wyoutować, ale nie miała odwagi^[2], dlatego zdecydywała się wtedy odejść i odciąć od wszystkich członków zespołu^[3], którzy nie rozumieli wtedy powodów jej odejścia^[4].

Opuszczony zespół zagrał trasę z Whitfieldem Cranem, byłym wokalistą Ugly Kid Joe, a następnie wszedł do studia, ale członkowie doszli do wniosku, że nie chcą kontynuować kariery jako Life of Agony. W 1999 postanowili się rozwiązać. W 2000 wydano koncertowy album z występem na Lowlands Festival w 1997.

3 i 4 stycznia 2003 oryginalny skład ponownie połączył się aby zagrać wyprzedane koncerty w Irving Plaza w Nowym Jorku. Oba występy zostały nagrane i wydane na CD/DVD w tym samym roku. Zejście się poskutkowało kilkoma innymi koncertami i występami na europejskich festiwalach, a także nagraniem Broken Valley(inne języki) w 2005, pierwszym nowym materiałem zespołu od 1997.

Life of Agony występowało także wraz z Megadeth, Dream Theater, Fear Factory i innymi w czasie Gigantour w 2005.

22 marca 2014 roku Life of Agony potwierdzili na swojej oficjalnej stronie internetowej, że są ponownie aktywni i zagrali swój pierwszy koncert od czasu ogłoszenia tożsamości płciowej Caputo na Alcatraz Hard Rock & Metal Festival w belgijskim Kortrijk w dniu 8 sierpnia^[5].

12 stycznia 2016 roku Life of Agony ogłosiło, że podpisało kontrakt z Napalm Records^[6], a 28 kwietnia 2017 roku wydało A Place Where There's No More Pain(inne języki), swój pierwszy album studyjny wydany po 12 latach przerwy^[7]. W grudniu tego samego roku perkusista Abruscato opuścił zespół po raz drugi i został zastąpiony przez Veronicę Bellino. Chociaż żaden oficjalny powód nie został ujawniony, Mina Caputo oskarżyła Abruscato o transfobię i gaslighting jako powód, dla którego został wyrzucony^[8], chociaż on sam zaprzeczył tym oskarżeniom^[9]^[10].

W październiku 2019 roku wypuścili album The Sound of Scars(inne języki) uznany przez Loudwire za jeden z „najbardziej oczekiwanych albumów hardrockowych i metalowych tego roku”^[11]. Film dokumentalny, również zatytułowany The Sound of Scars, został wydany w 2022 roku przez Cinedigm we współpracy z Raven Banner Entertainment. Film został wyreżyserowany przez Leigh Brooks i zawiera wywiady z członkami zespołu i ich rodzinami. Film zawiera również materiały archiwalne, zdjęcia, archiwalne wywiady i omawia różne momenty z historii zespołu, w tym tranzycję Miny Caputo^[12]^[13]. Część zysków ze sprzedaży biletów na pokaz filmu w wersji reżyserskiej została przekazana na rzecz National Suicide Prevention Lifeline i organizację All Out^[14].

Zespół świętował 30. rocznicę wydania swojego pierwszego albumu River Runs Red w 2023 roku światową trasą koncertową^[15].

Życiorys

Skład

Dyskografia

Albumy studyjne

Albumy koncertowe

Kompilacje

Przypisy

Wikiwand - on