gatunek roślin Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lewkonia długopłatkowa (Matthiola longipetala (Vent.) DC.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny kapustowatych. Popularnie nazywana jest maciejką, znana jest także pod nazwą lewkonii dwurogiej. Pochodzi z Afryki Północnej, Azji Zachodniej (w tym Arabii Saudyjskiej, Kuwejtu) i Grecji[3]. Jest dość często uprawiana jako roślina ozdobna, bardzo rzadko przejściowo dziczeje (efemerofit)[4]. W ciągu dnia kwiaty są zamknięte i otwierają się dopiero pod wieczór, wydzielając intensywny, przyjemny zapach.
Roślina ozdobna: Uprawiana jest głównie ze względu na swój piękny zapach. Szczególnie nadaje się do uprawy na balkonach, werandach i w ogródku pod oknami domu. Uprawiana jest z nasion, które wysiewać należy w kwietniu wprost do gruntu. Najlepiej rośnie na żyznych, piaszczysto-gliniastych glebach[5], ale nie jest to roślina bardzo wymagająca. Dobrze rośnie na dowolnej średnio żyznej glebie[6]. Najlepiej o odczynie pH od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego[5] przy czym w półcieniu kwitnienie może być mniej obfite. Chcąc zapewnić długotrwałe kwitnienie tego gatunku i przyjemny zapach – należy rośliny wysiewać kilkakrotnie w dwutygodniowych odstępach czasu. Podczas podlewania należy pamiętać, by strumień wody kierować nie bezpośrednio na same rośliny, a na glebę wokół, gdyż silniejszy strumień może niszczyć pędy. W okresie kwitnienia można stosować słaby roztwór nawozów dla roślin kwitnących[6].
Wyróżnia się podgatunek – Matthiola longipetala (Vent.) DC. subsp. bicornis (Sm.) P. W. Ball (synonimy: Cheiranthus bicornis Sm, Matthiola bicornis (Sm.) DC)[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
