Leon Koźmiński

Leon Koźmiński (ur. 18 września^?/1 października 1904 w Daszkowcach, pow. lityński, zm. 16 czerwca 1993 w Warszawie) – profesor zwyczajny, polski ekonomista, porucznik Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego

Leon Koźmiński

Data i miejsce urodzenia	1 października 1904 Daszkowce
Data i miejsce śmierci	16 czerwca 1993 Warszawa
Zawód, zajęcie	ekonomista, wykładowca akademicki
Tytuł naukowy	profesor nauk ekonomicznych
Alma Mater	Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Odznaczenia

Tablica pamiątkowa poświęcona Leonowi Koźmińskiemu

Życiorys

Urodził się w Daszkowcach, na terytorium dzisiejszej Ukrainy, w rodzinie Bolesława Koźmińskiego h. Poraj (zm. 1914), ziemianina, i Marii z Dyakowskich (1882–1970)^[1][2]. Szkołę średnią ukończył w Lozannie. Następnie studiował w kraju, w Szkole Głównej Handlowej, w której uzyskał magisterium. Był jednym z pierwszych stypendystów rządu II RP^[3], dzięki czemu w 1929 r. obronił doktorat na Sorbonie, w Paryżu. Wkrótce później habilitował się i podjął pracę akademicką w SGH, gdzie był docentem specjalizującym się w organizacji i technice handlu. Uczył tam też języka francuskiego^[4].

W kampanii wrześniowej 1939 walczył jako porucznik w 21. pułku piechoty. Udało mu się uniknąć niewoli rosyjskiej. W czasie okupacji niemieckiej uczył w Miejskiej Szkole Handlowej w Warszawie oraz w Instytucie Morskim przy tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich. Równocześnie działał w konspiracji, w komórce „Z” – „Ziemie Zachodnie”, przy Delegaturze Rządu na Kraj. W stopniu porucznika walczył na Mokotowie w powstaniu warszawskim jako członek dowództwa Zgrupowania AK „Baszta”. Po upadku powstania został wywieziony do Niemiec^[4].

Po wojnie, od 1947 r. współorganizował ponowne uruchomienie SGH, w której był kierownikiem katedry i dziekanem^[4]. Wychował kilka pokoleń polskich ekonomistów i wypromował 16 doktorów.

Opublikował ponad 150 prac z dziedziny nauk handlowych^[5], w tym kilka podręczników powszechnie stosowanych na uczelniach ekonomicznych.

Od 1935 r. był mężem Marii Janiny z Szołkowskich (1906–1992)^[1][2]. Jego syn, Andrzej Krzysztof Koźmiński, w latach 1993–2011 był rektorem Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Warszawie (od 2008 r. pn. Akademia Leona Koźmińskiego).

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 105-6-20)^[2].

Ordery i odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (23 czerwca 1955)^[6]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[7]

Upamiętnienie

Postanowieniem Rady Powierniczej Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania otrzymała w 1997 r. imię prof. Leona Koźmińskiego. Od 6 sierpnia 2008 uczelnia, decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, nosi nazwę Akademia Leona Koźmińskiego.