Remove ads
Latarnia czarnoksięska, latarnia magiczna (z łac. również laterna magica, lanterna magica[1]) – prosty aparat projekcyjny rzutujący obraz ze szklanych przeźroczy, wyposażony w soczewkę i źródło światła[1].
Za wynalazcę urządzenia uznaje się jezuitę Athanasiusa Kirchera (1602–1680), który opisał ją w książce Ars Magna Lucis et Umbrae (tłum. Wielka sztuka światła i cienia) z 1671 roku. Kircher skonstruował latarnię w 1645 roku[1]. Prototypem latarni był przyrząd do rzutowania obrazów opisany w 1430 roku przez włoskiego inżyniera Giovanniego Fontanę (ok. 1395–1455)[1]. Przyrząd był rodzajem lampy ze szklaną szybą, na której malowano obraz, zazwyczaj postać diabła lub kościotrupa[1].
Latarnia czarnoksięska została udoskonalona przez belgijskiego fizyka E.G. Robertsona (1763–1837), który do urządzenia dodał mechanizm regulacji ostrości – tzw. fantoskop[1].
W XIX w. oglądanie obrazów rzucanych przez latarnię – teatrzyk optyczny – stało się popularną rozrywką[1].
Aparat ten można uznać za prekursora[1]:
- diaskopu – aparatu do wyświetlania przezroczy w świetle przechodzącym
- episkopu – aparatu do wyświetlania obrazów nieruchomych w świetle odbitym
- epidiaskopu – połączenia diaskopu z episkopem
- powiększalnika fotograficznego
- projektora filmowego
Remove ads
Latarnia czarnoksięska to także tytuł książek:
- Józefa I. Kraszewskiego (1812–1887) z lat 1843–1844 – XIX-wiecznej powieści społeczno-obyczajowej[2]
- Aleksandra Jackiewicza (1915–1988) z 1956 roku[3] – zbioru pochwalnych esejów na temat filmu socrealistycznego
Laterna magica to tytuł autobiografii Ingmara Bergmana z 1987 roku[4].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads