Latający Jeleń
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Latający Jeleń – polski galeon zakupiony w Kopenhadze w 1626 lub 1627 od szypra Michała Martensona za kwotę 13 429 florenów polskich przez Komisję Okrętów Królewskich[1]. W źródłach okręt ten występuje pod niemiecką nazwą „Fliegender Hirsch”, „Latający Jeleń” jest jej dosłownym spolszczeniem, ale spotyka się też tłumaczenie „Biegnący Jeleń” lub „Pędzący Jeleń”[2].
.jpg)
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
„Latający Jeleń” wchodził w skład pierwszej eskadry okrętów polskich, która wzięła udział w zwycięskiej bitwie z eskadrą szwedzką pod Oliwą 28 listopada 1627[3]. Dowodził nim wtedy kapitan Ellert Appelmann[4]. W trakcie bitwy Polakom udało się dostać na pokład szwedzkiego galeonu „Tigern”, który jednocześnie został ostrzelany z pełnej burty przez „Latającego Jelenia”. Appelmann nie wiedział, że na pokładzie „Tigerna” znajdują się Polacy. Dodatkowo okręt wpadł na polską „Pannę Wodną” stojącą przy rufie „Tigerna” i swoim bukszprytem zaplątał się w jej olinowanie, jednak udało się je rozplątać. Następnie „Latający Jeleń” wykonał manewr oskrzydlający „Tigerna” i strzelał do niego ponownie, nie zdając sobie sprawy, że na pokładzie szwedzkiego okrętu znajdował się dowodzący polską eskadrą admirał Arend Dickmann, który zmarł trafiony kulą armatnią[1]. Być może stało się tak w wyniku bratobójczego ognia, ale nie ma na to niezbitego dowodu[5]. „Latający Jeleń” rzucił się w pogoń za uciekającymi okrętami szwedzkimi, ale szybko zawrócił nie odnosząc sukcesu[1].
2 grudnia 1627 „Latający Jeleń” wysłany został na rejs patrolowy, podczas którego natknął się koło Olandii na przeważające siły szwedzkie i po stoczonej bitwie zatonął wraz z większością załogi i admirałem Hermanem Witte na pokładzie[1].
Zobacz też
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.