Landolet

Landolet (ang. landaulet) – czterokołowy otwarty pojazd konny, odmiana lando^[1][2]. Przeznaczony był dla dwóch pasażerów^[2]. Siedzenie dla nich umieszczone było przodem do kierunku jazdy. Dodatkowo w landolecie znajdowało się małe, składane siedzenie dla dzieci. Nadwozie posiadało z przodu jedną lub dwie gięte szyby. W tylnej części nadwozia znajdowała się składana do tyłu, skórzana buda^[1].

Ten artykuł dotyczy powozu konnego. Zobacz też: nadwozie samochodu.

Landolet, 1816

Landolet, 1898. Eksponat w Niemieckim Muzeum Techniki w Berlinie

Skonstruowany we Francji^[1]. Używany od XVIII wieku przede wszystkim jako pojazd miejski w krajach zachodnich^[1][3]. Od XIX wieku w użyciu były również landolety z dwoma rzędami siedzeń i prostą szybą. Ta odmiana posiadała również składaną do tyłu budę^[1].