Loading AI tools
podręcznik Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Historia Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików). Krótki kurs. (ros. История Всесоюзной Коммунистической Партии (Большевиков): Краткий курс) – publikacja propagandowa będąca oficjalną wykładnią historii Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) (WKP(b)) i nazwana później „biblią stalinizmu”[1][2] . Ta wydana w 1938 roku praca przedstawia historię radzieckiej partii komunistycznej według obowiązującej wówczas w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich doktryny stalinizmu, którą Józef Stalin w książce nazywa marksizmem-leninizmem. W ZSRR i państwach satelickich ZSRR była wykorzystywana jako podręcznik do kształcenia ideologicznego i stała się punktem wyjścia przy opracowywaniu programu nauczania przedmiotu "Wiedza o społeczeństwie"[3].
Autor | |
---|---|
Tematyka | |
Wydanie oryginalne | |
Język |
rosyjski |
Data wydania |
Oficjalnie autorem dzieła była specjalna komisja Komitetu Centralnego WKP(b) wraz z Józefem Stalinem, który miał osobiście nadzorować prace komisji i współtworzyć treść książki. Faktyczni autorzy nie są znani.
„Historia WKP(b)” została najpierw opublikowana na łamach „Prawdy”, głównego partyjnego dziennika w ZSRR, w odcinkach pomiędzy 9 a 19 września 1938 r., a następnie, jeszcze w tym samym roku, w wersji książkowej. W ciągu pierwszych piętnastu lat od pierwszego wydania w 1938 r. „Historia” doczekała się aż 301 wydań w 67 językach (w tym po polsku), o łącznym nakładzie rosyjskojęzycznym 42,816 milionów egzemplarzy, a dzieło stało się najliczniej wydawaną książką w ZSRR. Całkowity nakład wielojęzyczny powyżej 60 milionów egzemplarzy.
Krótki kurs był klasycznym przykładem propagandy stalinowskiej, gloryfikującym Lenina i Stalina i zakłamującym rzeczywistość w ZSRR. Książka nie tylko fałszywie opisywała gospodarkę i życie codzienne w tym kraju, ale także dopuszczała się ogromnych fałszerstw historycznych, przypisując Stalinowi przesadnie wszelkie zasługi w organizacji rewolucji październikowej i partii bolszewickiej, a milcząc o udziale działaczy przez niego później represjonowanych, których wkład w historię partii był nawet większy. Współcześnie może zatem przedstawiać wartość jedynie dla badaczy propagandy politycznej[4].
Pierwsze tłumaczenie „Historii” na język polski ukazało się w 1939 r. w Moskwie nakładem tamtejszego Wydawnictwa Literatury w Językach Obcych. Kolejne (drugie) ukazało się w roku następnym; w sumie w Moskwie ukazało się pięć wydań polskojęzycznych[5].
Pierwsze wydanie w Polsce miało miejsce w 1948 r., nakładem Spółdzielni Wydawniczej „Książka”, między innymi jako wynik już jednoznacznego wejścia Polski w sferę wpływów ZSRR. Prawdopodobnie największy jednorazowy polski nakład „Historii” miał miejsce w 1950 r., o czym informował „Tygodnik Powszechny” z 30 kwietnia 1950 (nr 18) w rubryce „Z dnia”: „Największy nakład po wojnie osiągnął „Pan Tadeusz” A. Mickiewicza – 1,5 mln, tuż po nim „Krótki kurs historii WKP(b)” – 1,25 mln egzemplarzy”.
Ostatnie do tej pory (ósme) polskie wydanie ukazało się[6] w 1955 r., w dwóch rzutach: w marcu – 20163 i kwietniu – 30000 egzemplarzy.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.