Krzysztof Górski (dziennikarz)

Krzysztof Edward^[1] Górski (ur. 1 lipca 1944 w Sokołowie Podlaskim^[2], zm. 10 marca 2024) – polski dziennikarz i prezenter radiowy, prawnik, wykładowca akademicki^[3].

Krzysztof Górski

Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1944 Sokołów Podlaski
Data śmierci	10 marca 2024
Zawód, zajęcie	dziennikarz, prawnik, wykładowca akademicki
Odznaczenia

Życiorys

Był absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1962)^[1][4]. W 1967 ukończył studia prawnicze, w 1969 podyplomowe studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim^[2][4]. W latach 1967–1968 pracował jako asystent na Wydziale Filozoficznym UW, w latach 1970–1973 odbył na tym wydziale (przemianowanym na Wydział Nauk Społecznych) studia doktoranckie. W 1974 uzyskał stopień doktora nauk społecznych^[2]. W latach 1974–1983 pracował jako adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, następnie wykładał na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW^[2][4].

Jako dziennikarz pracował początkowo w piśmie „Kronika-Dokumentacja Prasowa” (1964–1969), w latach 1969–1970 w tygodniku „Perspektywy”^[2]. Od 1974 związany był z Polskim Radiem^[2][4]. Tam jako jeden z pierwszych dziennikarzy prowadził program na żywo pt. Dziś pytanie – dziś odpowiedź (1977–1981)^[5], w latach 1980–1981 był jednym z odpowiedzialnych za audycje Wersje i kontrowersje^[4]. W 1982 został kierownikiem Redakcji Nauk Humanistycznych, w latach 1984–1995 był wicedyrektorem i dyrektorem Programu IV Polskiego Radia^[2][4], w latach 1995–2003 zastępcą Dyrektora Biura Programowego Polskiego Radia S.A.^[4]. Był założycielem Centrum Historii Polskiej Radiofonii^[6].

Przez wiele lat był członkiem Redakcji Audycji Religijnych Polskiego Radia i współtworzył we współpracy z Polską Radą Ekumeniczną między innymi takie audycje ekumeniczne jak Pięć minut nad Biblią i Kościoły w Polsce i na świecie^[6]. Był twórcą ponad 4000 audycji^[5].

Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1969–1982), w 1983 został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL^[2].

W 1981 otrzymał Nagrodę Klubu Dziennikarzy Ekonomicznych SDP, w 1987 Nagrodę Klubu Publicystyki Światopoglądowej SD PRL^[2]. W 2007 roku został wyróżniony nagrodą Polskiego Radia – Złoty Mikrofon „za zasługi w popularyzacji historii Polskiego Radia oraz dorobek dziennikarski ze szczególnym uwzględnieniem programów ekumenicznych”^[6][7]. W 2015 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju Polskiego Radia”^[8].

Zmarł 10 marca 2024 i został pochowany na cmentarzu prawosławnym w Warszawie (kwatera katolicka nr 73)^[6][9].