Krzysztof Śmiszek
polski polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Jan Śmiszek (ur. 25 sierpnia 1979 w Stalowej Woli[1]) – polski prawnik, polityk, nauczyciel akademicki, działacz na rzecz praw człowieka i praw mniejszości, doktor nauk prawnych. Współzałożyciel i były przewodniczący Polskiego Towarzystwa Prawa Antydyskryminacyjnego, poseł na Sejm IX i X kadencji (2019–2024), wiceprzewodniczący Nowej Lewicy, w latach 2023–2024 sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, poseł do Parlamentu Europejskiego X kadencji (od 2024).
![]() Krzysztof Śmiszek (2024) | |
Data i miejsce urodzenia |
25 sierpnia 1979 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
prawnik, polityk, nauczyciel akademicki, działacz społeczny |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł na Sejm IX i X kadencji (2019–2024), wiceminister sprawiedliwości (2023–2024), poseł do Parlamentu Europejskiego X kadencji (od 2024) |
Partia |
Wiosna (2019–2021) |
Partner |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa

Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Stalowej Woli; maturę zdał w 1998[2]. W 2003 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2006 został absolwentem Podyplomowego Studium Prawa Europejskiego UW[3]. W 2016 na macierzystym wydziale uzyskał stopień doktora nauk prawnych w specjalności prawo europejskie na podstawie rozprawy pt. Europejski standard równości a prawo polskie. Aspekt materialny i instytucjonalny napisanej pod kierunkiem Mirosława Wyrzykowskiego[4]. W 2021 uzyskał uprawnienia adwokata[5].
W latach 2003–2005 pracował jako prawnik w biurze pełnomocnika rządu ds. równego statusu kobiet i mężczyzn (funkcję tę pełniły wówczas Izabela Jaruga-Nowacka i Magdalena Środa), gdzie zajmował się kwestiami dotyczącymi ustawodawstwa antydyskryminacyjnego[3]. Był ekspertem polskich organizacji pozarządowych zajmujących się przeciwdziałaniem dyskryminacji. Później do 2008 był zatrudniony w Departamencie Prawnym Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W latach 2008–2010 pracował w Brukseli jako prawnik i koordynator programowy w EQUINET, europejskiej sieci współpracy organów ds. równego traktowania. Od 2011 do 2016 był pracownikiem naukowym w Zakładzie Praw Człowieka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[3][6]. W 2014 został członkiem European Equality Law Network, europejskiej sieci ekspertów prawnych w dziedzinie niedyskryminacji[7]. Był też trenerem w ramach programu HELP (Human Rights Education for Legal Professionals) prowadzonego przez Radę Europy[3]. W latach 2017–2019 wykładał na Wydziale Prawa, Administracji i Stosunków Międzynarodowych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego[6]. Był stypendystą University of Michigan, prowadził gościnne wykłady na University of Toronto oraz University of Texas at Austin[6].
Kierował grupą prawną stowarzyszenia Kampania Przeciw Homofobii[8]. Współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Prawa Antydyskryminacyjnego[3], pełnił funkcje wiceprezesa i prezesa tej organizacji[9]. W 2017 został członkiem rady programowej Archiwum im. Wiktora Osiatyńskiego[10]. Wszedł w skład kolegium redakcyjnego czasopisma prawniczego „Anti-Discrimination Law Review”[11].
W 2019 zaangażował się w działalność założonej przez Roberta Biedronia partii Wiosna[12]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w tym samym roku bezskutecznie ubiegał się o mandat europosła jako lider listy tej partii w okręgu opolsko-dolnośląskim, zdobywając 46 698 głosów[13].
W wyborach parlamentarnych w 2019 został wybrany do Sejmu IX kadencji, startując jako przedstawiciel Wiosny z listy Sojusz Lewicy Demokratycznej w okręgu wrocławskim i otrzymując 43 447 głosów[14]. Objął funkcję wiceprzewodniczącego klubu parlamentarnego Lewicy[15]. Został przewodniczącym Parlamentarnego Zespołu ds. Równouprawnienia Społeczności LGBT+, a także członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji ds Unii Europejskiej. Wszedł w skład polskiej delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[16][1]. W czerwcu 2021, po rozwiązaniu Wiosny, został członkiem Nowej Lewicy. W październiku 2021 objął funkcję współprzewodniczącego wojewódzkich struktur NL w województwie dolnośląskim[17]. W 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję z wynikiem 34 577 głosów[18]. W X kadencji objął funkcję wiceprzewodniczącym Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka[19].
W grudniu 2023 został powołany na sekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości[20]. W 2024 uzyskał mandat posła do PE X kadencji z ramienia Lewicy z okręgu nr 12, otrzymując 70 363 głosy[21]. W konsekwencji w czerwcu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji wiceministra. W Europarlamencie zasiadł w Komisji Prawnej oraz Komisji Wolności Praw Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych[22].
Wyniki w wyborach ogólnopolskich
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2019 | Wiosna | Parlament Europejski IX kadencji | nr 12 | 46 698 (3,57%)![]() | |
2019 | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejm IX kadencji | nr 3 | 43 447 (6,64%)![]() | |
2023 | Nowa Lewica | Sejm X kadencji | 34 577 (4,46%)![]() | ||
2024 | Lewica | Parlament Europejski X kadencji | nr 12 | 70 363 (6,14%)![]() |
Publikacje
- Dyskryminacja i mobbing w zatrudnieniu (współautor z K. Kędziorą), C.H. Beck, Warszawa 2008.
- Równe traktowanie osób LGBT w zatrudnieniu – przepisy i orzecznictwo wspólnotowe a standardy Yogyakarty, [w:] R. Wieruszewski, M. Wyrzykowski (red.), Orientacja seksualna i tożsamość płciowa – aspekty prawne i społeczne, Instytut Wydawniczy EuroPrawo, Warszawa 2009.
- A bird’s eye view of equal treatment bodies across Europe in the light of EU legislation. In what circumstances can they act and with what measures?, [w:] C.J. Forder (red.), Gelijke behandeling: oordelen en commentaar 2009, Wolf Legal Publishers, Nijmegen 2010.
- Nowe standardy ochrony przed dyskryminacją w polskim prawie, „Edukacja Prawnicza”, nr 5, 2011.
- Powolny proces dostosowywania polskiego systemu polityki antydyskryminacyjnej do standardów unijnych, „Problemy Polityki Społecznej”, nr 15, 2011.
- Sytuacja prawna osób transpłciowych w Polsce. Raport z badań i propozycje zmian (współredaktor z W. Dynarskim), Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego, Warszawa 2013[23].
- LGBTI asylum claims: the Central and Eastern European perspective (współautor z A. Śledzińską-Simon), „Forced Migration Review”, nr 42, 2013.
- Ochrona instytucjonalna przed dyskryminacją rasową w UE – ścisłe reguły koncepcji sądu – glosa do wyroku TS z 31.01.2013 r. w sprawie C-394/11 Belov, „Europejski Przegląd Sądowy”, nr 5, 2013.
- Combating Sexual Orientation Discrimination in the European Union (współautor z D. Pudzianowską), Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg 2015[24].
- Zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową a dyrektywy antydyskryminacyjne, [w:] G Baranowska, A. Bodnar, A. Gliszczyńska-Grabias (red. nauk.), Ochrona praw obywatelek i obywateli Unii Europejskiej. 20 lat – osiągnięcia i wyzwania na przyszłość, Wolters Kluwer, Warszawa 2015.
- Testy dyskryminacyjne. Praktyczny podręcznik dla organizacji pozarządowych (współredaktor z K. Wysieńską-Di Carlo), Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego, Warszawa 2016.
- Mechanizm dochodzenia roszczeń w sprawach o dyskryminację, [w:] A. Zawidzka-Łojek, A. Szczerba-Zawada (red. nauk.), Prawo antydyskryminacyjne w Unii Europejskiej, Instytut Wydawniczy EuroPrawo, Warszawa 2015.
- Wolność gospodarcza pracodawców a standardy odpowiedzialności za dyskryminację w miejscu pracy w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, [w:] A. Bodnar, A. Ploszka (red. nauk.), Wpływ Europejskiej Konwencji Praw Człowieka na funkcjonowanie biznesu, Wolters Kluwer, Warszawa 2016.
- Zwalczanie stereotypów płciowych jako standard ochrony przed dyskryminacją. Praktyka stosowania prawa (współautor z K. Kędziorą), [w:] Prawo wobec problemów społecznych. Księga jubileuszowa profesor Eleonory Zielińskiej, C.H. Beck, Warszawa, 2016.
- Ustawa o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania. Komentarz (współredaktor z K. Kędziorą), Wolters Kluwer, Warszawa, 2016.
Wyróżnienia
- Nagroda „Gospodarcza Osobowość Roku 2022” przyznana przez Federację Przedsiębiorców Polskich (2022)[25]
- Nagroda „Korony Równości” w kategorii „życie polityczne” przyznana w plebiscycie Kampanii Przeciw Homofobii (2022)[26]
Życie prywatne
Jest otwarcie zdeklarowanym gejem. Od 2002 jest w związku z Robertem Biedroniem[27]. Brat piosenkarki Anny Ołdak[28].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.