W tym dniu w 19 miastach Królestwa Polskiego dokonano zamachów na 80 Rosjan, głównie na policjantów, żandarmów, konfidentów i agentów Ochrany. Miały one na celu powstrzymanie represji carskich służących stłumieniu trwającej wówczas rewolucji 1905 roku. W Warszawie akcja ta spowodowała panikę w garnizonie rosyjskim i wycofanie na kilka dni głównych sił z miasta. Przed akcją PPS wystosowała odezwę do żołnierzy carskich, aby nie wszczynali akcji odwetowych, bo działania bojowców są wymierzone tylko w najbardziej znienawidzone jednostki: katów i agentów[1].
Do najważniejszych akcji należały:
W Warszawie OB PPS (Henryk Baron) dokonała napadu na VII cyrkuł miejski praski rzucając dwie bomby. Bomby wrzucono również do urzędu żandarmerii, naczelnika kancelarii straży ziemskiej i na rogu ul. Chłodnej i Wroniej gdzie doszło do starcia z kozakami,
W Łodzi grupa ok. 30-40 bojowców zaatakowała III cyrkuł policyjny na rogu ulic Rozwadowskiej (Zamenhofa) i Spacerowej (Aleja Kościuszki). Do środka wrzucono pięć bomb, z których trzy eksplodowały. Zginęło dwóch żołnierzy, a dwunastu policjantów i żołnierzy zostało rannych. Na ulicy Aleksandryjskiej (Bojowników Getta Warszawskiego) bojówka zabiła żołnierza i zraniła dwóch, na ulicy Mikołajewskiej (Sienkiewicza) raniono kozaka, a na ulicach Karola (Żwirki) i Zawadzkiej (Próchnika) zabito dwóch policjantów. Wojsko zabiło dwóch zamachowców i zraniło kilku przechodniów[2],
We Włocławku we własnym mieszkaniu zastrzelono naczelnika straży ziemskiej kpt. Pietrowa.
Rewolucja czy wojna?, [w:] W.L.W.L.KarwackiW.L.W.L., Łódź w latach rewolucji 1905-1907, Wydawnictwo Łódzkie, 1975, s. 84.
Bibliografia
WaldemarPotkański:Odrodzenie czynu niepodległościowego przez PPS w okresie rewolucji 1905 roku.Warszawa:2008. ISBN978-83-7181-527-0. Brak numerów stron w książce