gatunek gada z rodziny krokodylowatych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krokodyl błotny (Crocodylus palustris) – gatunek gada z rodziny krokodylowatych (krokodyle właściwe).
Opis
Podobny do krokodyla nilowego, jednakże tarcze grzbietowe ma ułożone nieregularnie, głowę krótszą i szerszą, która przypomina głowę aligatora (1,5 raza dłuższa od szerokości). Jednak wielki i widoczny czwarty ząb wskazuje, że jest krokodylem. Głowa stosunkowo płaska z wysoko umieszczonymi oczami, otworami usznymi i nozdrzami, dzięki czemu krokodyl błotny może zanurzyć całe ciało pod wodę pozostawiając narządy zmysłów na powierzchni. Oko ma ochronną trzecią powiekę, której używa podczas nurkowania. Tylne kończyny z błonami pływnymi nie służą do pływania, rolę tę pełni ogon. Grzbiet zielonooliwkowy w różnych odcieniach.
Jeśli od razu nie zje zdobyczy, to zagrzebuje i powraca do niej później. W czasie suszy zagrzebuje się w mule na dnie wysychających zbiorników i zapada w stan odrętwienia do czasu nadejścia pory deszczowej. Samce wyznaczają sobie terytoria i bronią ich.