Koszary Dąbrowskiego w Bielsku-Białej

Koszary Dąbrowskiego w Bielsku-Białej – kompleks koszarowy znajdujący się na terenie garnizonu Bielsko-Biała.

Koszary Dąbrowskiego

Koszary Jazdy Kircholmskiej

Koszary (2009)
Państwo	Polska
Miejscowość	Bielsko-Biała
Typ budynku	koszary
Pierwszy właściciel	Armia Austro-Węgier
Kolejni właściciele	Wojsko Polskie (II RP) ludowe Wojsko Polskie
Obecny właściciel	Siły Zbrojne RP
brak współrzędnych

Bielsko-Biała – koszary kawaleryjskie (1905)

Przed I wojną światową stacjonował w nich austriacki 3 pułk ułanów; w okresie II Rzeczypospolitej – 2 pułk szwoleżerów i 21 pułk artylerii lekkiej, a po II wojnie światowej jednostki artylerii i powietrznodesantowe.

Charakterystyka

Jeszcze przed I wojną światową na terenie Bielska w rejonie dzisiejszej ulicy Piotra Bardowskiego gmina wzniosła kawaleryjski kompleks koszarowy o pojemności 476 ludzi i 510 koni. Budowę koszar zakończono w 1903, a pierwszym gospodarzem koszar był II dywizjon 3 Dolnoaustriackiego pułku dragonów, który w marcu 1910 został zastąpiony przez II dywizjon 3 Galicyjskiego pułku ułanów^[1][2].

Po odzyskaniu niepodległości koszary przejęło Wojsko Polskie. Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej, w maju 1921 zakwaterowany został tu 2 pułk Szwoleżerów Rokitniańskich^[1].
W okresie II Rzeczypospolitej kompleks nosił nazwę Koszar Dąbrowskiego, a następnie Koszar Jazdy Kircholmskiej^[1]. W maju 1926 szwoleżerowie przeniesieni zostali do koszar „czerwonych” w Starogardzie, a bielskie koszary przejął 21 pułk artylerii polowej^[3].

Po II wojnie światowej koszary nadal użytkowane były przez jednostki Wojska Polskiego. Początkowo stacjonowały tam jednostki artyleryjskie^[a], a od 1959 również powietrznodesantowe^[4][b].

Obecnie gospodarzem obiektu jest 18 Bielski batalion powietrznodesantowy^[5].

Uwagi

1. Od 1945 stacjonował tu 23 Kołobrzeski pułk artylerii lekkiej, od kwietnia 1957 przeformowany w 23 Kołobrzeski dywizjon artylerii armat; w latach 1945–1948 także 24 Warszawski dywizjon artylerii ciężkiej.
2. 6 października 1959 przybył do Bielska-Białej 19 samodzielny batalion rozpoznawczy^[2]. W 1967 jednostka przejęła dziedzictwo tradycji 18 Kołobrzeskiego pułku piechoty i została przemianowana na 18 Kołobrzeski batalion powietrznodesantowy.

Przypisy

1. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 29.
2. Projekt Bielsko-Biała ↓, Koszary wojskowe w Bielsku.
3. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 30.
4. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 33–34.
5. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 34.

Bibliografia

• Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 2 pułk szwoleżerów. T. 5. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2019, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.
• Koszary wojskowe w Bielsku. [w:] Projekt Bielsko-Biała. Bielsko-Biała – historia dawna i współczesna… [on-line]. projektbb.pl. [dostęp 2024-12-02]. (pol.).