Koszaliński Pułk Obrony Terytorialnej

Koszaliński Pułk Obrony Terytorialnej por. Henryka Droździarza – oddział obrony terytorialnej ludowego Wojska Polskiego.

Koszaliński Pułk OT

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1963
Rozformowanie	1984
Nazwa wyróżniająca	Koszaliński
Patron	por. Henryk Droździarz[1]
Organizacja
Numer	JW 2703
Dyslokacja	Garnizon Koszalin
Rodzaj wojsk	Wojska obrony terytorialnej
Podległość	Pomorski Okręg Wojskowy

Koszaliński Pułk Obrony Terytorialnej został sformowany na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej Nr 010/OTK z dnia 6 maja 1963 roku i zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 069/Org. z dnia 6 maja 1963 roku.

Jednostka została zorganizowana, w terminie do 30 maja 1963 roku, poza normami wojska, w garnizonie Koszalin, według etatu pułku OT kategorii „C”^[2].

Pod koniec 1973 roku pułk został przeformowany^[3], a w 1984 roku rozformowany^[4].

Struktura organizacyjna pułku

• dowództwo i sztab^[5]
• 4–6 kompanii piechoty a. 3 plutony piechoty i pluton ckm
• kompania specjalna a. pluton saperów, pluton łączności i pluton chemiczny
• pluton zaopatrzenia

Przypisy

1. Leszkowicz 2022 ↓, s. 750.
2. Kajetanowicz 2008 ↓, s. 206.
3. Kajetanowicz 2008 ↓, s. 209.
4. Kajetanowicz 2008 ↓, s. 212.
5. Banaszek 2013 ↓, s. 215.

Bibliografia

• Tadeusz Banaszek. Obrona Terytorialna Kraju w województwie kieleckim (1963–1975). Organizacja i działalność. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2013. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182.
• Jerzy Kajetanowicz. Wojska Lądowe Obrony Terytorialnej Kraju w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego Polski w latach 1959-1989. „Zeszyty Naukowe Akademii Obrony Narodowej”. 4, 2008. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0867-2245.
• Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.