Kosmos 14

Kosmos 14 – radziecki satelita technologiczny serii Omega; pierwszy radziecki eksperymentalny satelita meteorologiczny. Satelita testował system orientacji satelitów z użyciem elektrycznego żyroskopu (produkcji zakładów VNIIEM) – układu rozpędzanych elektrycznie żyroskopów, hamowanych elektromagnesami i oddziaływającymi z ziemskim polem magnetycznym, co zapewniało stabilizację trójosiową.

Kosmos 14

Inne nazwy	Omega-1 1, S00567
Indeks COSPAR	1963-010A
Państwo	ZSRR
Rakieta nośna	Kosmos 63S1
Miejsce startu	Kapustin Jar
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	253 km
Apogeum	435 km
Okres obiegu	91,3 min
Nachylenie	48,88°
Mimośród	0,013528
Czas trwania
Początek misji	13 kwietnia 1963 11:02 UTC
Powrót do atmosfery	29 sierpnia 1963
Wymiary
Kształt	cylindryczny
Wymiary	1,8 × 1,2 m
Masa całkowita	500 kg[1]

Początkowo uważano, że satelita służy badaniom geofizycznym. Dopiero 4,5 roku po wystrzeleniu okazało się, że satelita prowadził badania systemu stabilizacji i orientacji statków kosmicznych na potrzeby satelitów meteorologicznych. Prowadził także eksperymenty z ogniwami słonecznymi.

Wyniki tychże testów, w tym przeprowadzonych na bliźniaczym satelicie Kosmos 23, zostały zastosowane w satelicie Kosmos 122 i dalszych satelitach programu Meteor.

Statek utrzymywał łączność z Ziemią za pomocą radiostacji Mayak, pracującej na częstotliwości 20 MHz.

Przypisy

1. Za NSSDC Master Catalog. Space 40 podaje 400 kg

Bibliografia

• Encyclopedia Astronautica (ang.)
• Jonathan's Space Home Page (ang.)
• NSSDC Master Catalog (ang.)
• Space 40 (cz.)