Konwikt Teatynów w Warszawie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Konwikt Teatynów w Warszawie – konwikt księży teatynów, który znajdował się w Warszawie przy ul. Długiej do 1939 roku.
ul. Długa widziana od strony Freta na obrazie Bernardo Bellotto, po prawej stronie w głębi Konwikt Teatynów | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
|
Kościół | |
Właściciel | |
Data zamknięcia |
1783 |
Data zburzenia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie Warszawy | |
52°15′01″N 21°00′27″E |
Teatyni sprowadzeni zostali do Polski na początku XVIII wieku i w 1737 założyli w Warszawie nowoczesną szkołę szlachecką kształcącą zamożną młodzież. Szkoła była ekskluzywna i nie cieszyła się dobrą opinią w patriotycznych kręgach społeczeństwa (większość nauczycieli pochodziła z Włoch). Wychowankami tej szkoły byli m.in. Stanisław August Poniatowski, Kazimierz Pułaski czy Karol Maurycy Lelewel (ojciec Joachima Lelewela).
Budynek zbudowany był na planie czworoboku z wewnętrznym dziedzińcem i kaplicą w skrzydle od strony ul. Długiej.
W 1783 teatyni sprzedali swoje budynki i opuścili Polskę, a budynki straciły charakter sakralny. Budynki zniszczone w czasie II wojny światowej nie zostały odbudowane, choć w czasie budowy domów przy ul. Długiej przez spółdzielnię prawników natrafiono na fundament kaplicy i krypty grobowe zakonników.