Konie Diomedesa

Konie Diomedesa (gr. Ἵπποι τοῦ Διομήδους Híppoi toû Diomḗdous, łac. Equi Diomedis) – w mitologii greckiej cztery konie (lub klacze) Diomedesa karmione ludzkim mięsem.

Konie Diomedesa

konie w mitologii greckiej
Herakles i klacze Diomedesa
Występowanie	mitologia grecka

Nazywały się Dejnos (Dinus), Ksantos (Ksantus), Lampon, Podargos (Podargus)^[1]. Schwytanie ich było jedną z dwunastu prac Heraklesa^[1]. Heros popłynął do Tracji na czele zastępu ochotników. Gdy przybył do Tirydy, przegonił koniuchów opiekujących się czwórką koni i popędził je ku okrętowi. Gdy zorientował się, że podąża za nimi pogoń, polecił Abderosowi opiekę nad stadem (konie pożarły przyjaciela Heraklesa), sam zaś stawił czoło Trakom. Podobno miał rzucić koniom na pożarcie ciało ogłuszonego Diomedesa i w ten sposób je uspokoić.

Eurysteusz kazał wypuścić konie na wolność w okolicach góry Olimp. Tam zostały pożarte przez wilki.

Przypisy

1. Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 73–74. ISBN 83-04-04673-3.

Bibliografia

• Carlos Parada: Mares of Diomedes₁ (Bestiary). [w:] Greek Mythology Link [on-line]. [dostęp 2011-04-26]. (ang.).