Loading AI tools
komisja partyjna (cel: ocena działalności I sekretarza PZPR Edwarda Gierka; 1981) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komisja Grabskiego – komisja wewnątrzpartyjna PZPR, która powstała w kwietniu 1981 r. celem oceny działalności Edwarda Gierka jako I sekretarza PZPR. Przewodniczącym komisji był członek Biura Politycznego KC PZPR Tadeusz Grabski.
Po strajkach z sierpnia 1980 r. Edward Gierek we wrześniu trafił do szpitala, a jego miejsce na stanowisku I sekretarza Komitetu Centralnego PZPR zajął Stanisław Kania. W partii zaczęły się wówczas pojawiać postulaty, by ujawnić i ukarać winnych kryzysu gospodarczego, co niektórzy działacze postanowili wykorzystać do rozliczeń i zdobycia popularności[1].
Mieczysław Moczar, który od początku lat 70. zajmował stanowisko prezesa NIK, wszczął liczne kontrole w najważniejszych instytucjach. Celem jego działania była zemsta za odsunięcie przez Gierka od wpływów i szybko działacze partyjni zaczęli domagać się ujawnienia wyników tych kontroli, a postawienie zarzutów byłemu przewodniczącemu Komitetu do spraw Radia i Telewizji Maciejowi Szczepańskiemu doprowadziło do powszechnego wzburzenia i żądania dalszych rozliczeń[1].
Ponieważ w wyniku śledztw prokuratury oraz kontroli NIK ujawniano kolejne nadużycia, 29 kwietnia 1981 X plenum Komitetu Centralnego PZPR powołało wewnątrzpartyjną komisję, potocznie nazywaną komisją Grabskiego, od nazwiska jej przewodniczącego Tadeusza Grabskiego. Oficjalna nazwa komisji to: Komisja dla oceny dotychczasowego przebiegu i przyspieszenia prac w kwestii odpowiedzialności osobistej członków PZPR pełniących funkcje kierownicze[2]. Jej celem miało być ustalenie osobistej odpowiedzialności członków PZPR pełniących funkcje kierownicze i przekonanie społeczeństwa, że to partia, a nie Solidarność, dąży do rozliczeń. Sam Grabski był przedstawiany jako osoba, która miała odwagę przeciwstawić się Gierkowi w grudniu 1978 i publicznie skrytykować jego politykę na XIII Plenum KC PZPR, za co kilka miesięcy później został usunięty ze stanowiska I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Koninie. We wrześniu 1980 Grabski awansował i objął stanowisko sekretarza KC PZPR[1].
Praca komisji była trudna, gdyż część elity władzy z czasów Gierka wciąż pozostawała wówczas u władzy, w tym Stanisław Kania i Wojciech Jaruzelski, a zbyt daleko idące rozliczenia mogły znacznie osłabić ich pozycję w partii. Sam Gierek na posiedzeniach komisji bronił się, że nie może być obwiniany o wszystkie błędy, bo Komitet Centralny PZPR utrudniał mu wdrażanie części działań[1]. Dodatkowo część członków komisji było wieloletnimi członkami centralnych władz partyjnych i elity politycznej w okresie podlegającym ocenie (Józef Baryła, Tadeusz Fiszbach, Jerzy Putrament, Eugeniusz Stawiński, Henryk Szafrański).
W efekcie prac komisji jej raport był gotowy pod koniec czerwca 1981, w następnym miesiącu został upubliczniony, po czym Gierka usunięto z PZPR. Jednocześnie prokuratura prowadziła śledztwa, które miały udowodnić korupcję na każdym szczeblu władzy, od wicepremierów, ministrów, I sekretarzy wojewódzkich, kierowników wydziałów KW PZPR, wojewodów, prezydentów miast i dyrektorów departamentów, zjednoczeń i przedsiębiorstw państwowych. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowano, oprócz opozycjonistów, także ok. 30 byłych prominentów, w tym Gierka[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.