Kolej krzesełkowa na Palenicę

Kolej krzesełkowa na Palenicę – całoroczna kolej krzesełkowa z krzesełkami 4-osobowymi, ze Szczawnicy na Palenicę w Pieninach. Funkcjonuje w ramach Stacji Narciarskiej Palenica w Szczawnicy. Została poprowadzona środkiem północnego stoku Palenicy^[1]. Narciarskie trasy zjazdowe zostały wytyczone na wschód od linii kolei^[2].

Kolej krzesełkowa na Palenicę

Dane podstawowe
Zarządca	Polskie Koleje Linowe S.A.
Długość	0,777 km
Prędkość maksymalna	18 km/h
Historia
Rok otwarcia	1991 (po modernizacji: 2005)
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   początek linii Szczawnica (ul. Główna) Palenica koniec linii

Historia

Kolej linową na Palenicę oddano do użytku 21 września 1991, jako kolej ze 126 krzesełkami 2-osobowymi. Lina została rozwieszona na 13 podporach, w tym dwóch podwójnych^[3]. Długość trasy kolei wynosiła 783 m, różnica wzniesień 263 m, przepustowość 1200 osób na godzinę w zimie i 800 osób na godzinę w lecie^[4]. W budynku dolnej stacji kolei umieszczono restaurację oraz hotel, posiadający 10 pokoi dwuosobowych, będący własnością PKL^[4], zaś przy niej parking i małą lokalną oczyszczalnię ścieków typu „bioblok”^[3]. Przy górnej stacji powstał bar dla narciarzy i turystów^[1].

Po kilkunastu latach została wyłączona z eksploatacji i przebudowana przez Doppelmayr/Garaventa-Gruppe na kolej z krzesełkami 4-osobowymi. Oddano ją do użytku 17 grudnia 2005. Operatorem kolei są Polskie Koleje Linowe S.A. (PKL)^[5].

Dane techniczne (od 2005)

Kolej krzesełkowa	na Palenicę[4]
Długość trasy [m]	777
Poziom stacji dolnej [m n.p.m.]	459
Poziom stacji górnej [m n.p.m.]	722
Różnica poziomów [m]	263
Podpory trasowe	10
Typ krzesełek	4-osobowe
Liczba krzesełek	54
Zdolność przewozowa [osób na godzinę]	2200

Galeria

• 
  Budynek dolnej stacji
• 
  Flagi reklamowe kolei
• 
  Budynek dolnej stacji z restauracją
• 
  Kasy biletowe w budynku dolnej stacji
• 
  Peron na dolnej stacji
• 
  Przejazd w środkowym odcinku kolei
• 
  Dojazd do górnej stacji
• 
  Peron na górnej stacji
• 
  Budynek górnej stacji
• 
  Krzesełka na górnej stacji
• 
  Zjazd z górnej stacji
• 
  Słup podporowy
• 
  Widok na Szczawnicę
• 
  Potok Grajcarek poniżej kolei
• 
  Peron na dolnej stacji

Przypisy

1. MarekM. Baran MarekM., Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, ISBN 978-83-7729-036-1. Brak numerów stron w książce
2. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-09-28].
3. RyszardR. M.Remiszewski RyszardR., Kolej linowa na Palenicę, „Wierchy”, 57, Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 1988–1991, s. 247.
4. MarekM. Baran MarekM., Przewodnik narciarski. Tatry, Beskidy, Karkonosze'', Kraków: Wydawnictwo „Lewiatan”, 1993, s. 111.
5. Kolej krzesełkowa Palenica [online], Polskie Koleje Linowe [dostęp 2017-10-06].

Linki zewnętrzne

• Szczawnica, ul. Główna 7, Kolej Linowa Palenica. fotopolska.eu. [dostęp 2017-10-06]. (pol.).
• Kolej krzesełkowa Palenica. Polskie Koleje Linowe. [dostęp 2017-10-06]. (pol.).