Kolcomysz arabska
gatunek gryzonia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolcomysz arabska[11] (Acomys dimidiatus) – gatunek ssaka z podrodziny sztywniaków (Deomyinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący w Azji[10][12].
Acomys dimidiatus[1] | |||
(Cretzschmar, 1826) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
kolcomysz arabska | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[10] | |||
![]() |
Zasięg występowania
Kolcomysz arabska występuje na Bliskim Wschodzie i południowo-zachodniej Azji zamieszkując w zależności od podgatunku[13]:
- A. dimidiatus dimidiatus – Egipt (Synaj), Izrael, Jordania i Arabia Saudyjska.
- A. dimidiatus flavidus – południowo-zachodni Pakistan.
- A. dimidiatus homericus – Arabia Saudyjska i południowo-zachodni Jemen.
- A. dimidiatus megalodus – znany tylko z miejsca typowego w Egipcie, 60 km na południe od Suezu.
- A. dimidiatus megalotis – Arabia.
Występuje również w południowym Iranie, lecz przynależność podgatunkowa nie jest znana[13].
Taksonomia
Podsumowanie
Perspektywa
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1826 roku niemiecki zoolog Philipp Jakob Cretzschmar nadając mu nazwę Mus dimidiatus[2]. Holotyp pochodził z Synaju, w Egipcie[12].
A. dimidiatus jest prawie nie do odróżnienia od A. cahirinus pod względem morfologii zewnętrznej, co spowodowało duże zamieszanie w jego klasyfikacji do czasu oceny morfologii zębów, cytogenetyki i pokrewieństwa molekularnego[13]. Najnowsza analiza molekularna pozwoliła na utworzenie kladu afro-śródziemnomorskiego obejmującego A. dimidiatus. A. cahirinus, A. cilicicus i A. minous[14]. Filogenetycznie A. dimidiatus występuje w Izraelu sympatryczni z A. russatus[15]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają pięć podgatunków[13].
Etymologia
- Acomys: gr. ακη akē „ostry punkt”; μυς mus, μυός muos „mysz”[16].
- dimidiatus: łac. dimidiatus „podzielony”, od dimidius „przepołowiony”, od di- „oprócz, osobno”; medius „środek”[17].
- flavidus: łac. flavidus „złotożółty, żółtawy”, od flavus „żółty, złotożółty”[18].
- homericus: Homer (gr. Ὅμηρος Homēros), grecki pieśniarz wędrowny, epik, śpiewak, recytator żyjący w VIII wieku p.n.e.[19]
- megalodus: gr. μεγας megas, μεγαλη megalē „wielki”[20]; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[21].
- megalotis: gr. μεγαλως megalōs „niezmiernie”, od μεγας megas, μεγαλη megalē „wielki”; -ωτις -ōtis „-uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”[22].
Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 85–129 mm, długość ogona 88–117 mm, długość ucha 18–22 mm, długość tylnej stopy 19–22 mm; masa ciała 30–45 g[23]. Gryzonie te są bardzo podobne z wyglądu do kolcomyszy skalnych (A. cahirinus) występujących w Afryce Północnej, ale występują między nimi różnice w genach i uzębieniu[12].
Populacja
Ze względu na szeroki zasięg występowania, sporą tolerancję środowiskową i najprawdopodobniej dużą liczebność, jest to gatunek najmniejszej troski. Myszy te są pospolite w niektórych częściach zamieszkiwanego obszaru (np. w Izraelu i Jordanii), choć w Zjednoczonych Emiratach Arabskich bywały klasyfikowane jako bliskie zagrożenia. Gryzonie te występują w obszarach suchych i półpustynnych, w Egipcie są spotykane w siedzibach ludzkich i na terenach rolniczych[10].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.