Kościół Narodzenia Maryi Panny w Starym Boguminie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Narodzenia Maryi Panny w Starym Boguminie (czes. Kostel Narození Panny Marie) – rzymskokatolicki zabytkowy kościół w Boguminie, w dzielnicy Stary Bogumin, w kraju morawsko-śląskim w Czechach (w historycznym regionie Śląska Cieszyńskiego). Jest kościołem parafialnym parafii Narodzenia Maryi Panny w Starym Boguminie.
nr rej. 11243/8-821 z dnia 3 maja 1958[1] | |||||||
kościół parafialny | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||||
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||
Cudowne wizerunki |
Matki Boskiej Różańcowej Starobogumińskiej | ||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego | |||||||
Położenie na mapie Czech | |||||||
49°55′13,36″N 18°19′48,52″E |
Jest to najstarszy kościół i jednocześnie najstarszy zabytek w Boguminie[2][3]. Pierwsza drewniana świątynia istniała tu już w połowie XIII wieku – opiekowali się nią benedyktyni. Murowany kościół gotycki wzniesiono pomiędzy 1320 a 1400, wieżę zaś dostawiono w XV wieku. Z dawnego wystroju zachował się fragment gotyckiego okna[2]. Po śmierci ostatniego księcia raciborskiego Walentyna z rodu Przemyślidów w 1521 r. i księcia opolskiego Jana II Dobrego z rodu Piastów w 1523 r. bogumińskie włości przypadły karniowskiemu księciu Jerzemu z rodu Hohenzollernów. Ten podarował je krótko potem synowi, Jerzemu Fryderykowi Hohenzollernowi. Przedstawiciele rodu stali się zwolennikami Kościoła protestanckiego augsburskiego wyznania. Kościół bogumiński odebrano benedyktynom prawdopodobnie już w 1530 roku, aby przekazać go pastorom wyznania augsburskiego. Napisy, które na ścianach świątyni pozostawili benedyktyni, usunięto sto lat później na żądanie księcia cieszyńskiego Wacława Adama[3].
W roku 1620 protestancki pastor Jerzy Floderus z Frysztatu dokonał przebudowy kościoła. W nowej wieży zawieszono 2 dzwony odlane w ludwisarni Hansa Knauffa w Opawie. Kościół został odebrany protestantom w drugiej połowie 1629 roku, po tym, jak Bogumin sprzedano Eliaszowi Henckelowi. W tym samym roku duchowym opiekunem świątyni został Jan Fridrichowski[3]. W 1668 z ofiar zebranych przez wiernych z Olzy, Gorzyc i Łazisk do kościoła od strony północnej dobudowano kaplicę pw. św. Jana[2] (która w 1729 r. została poświęcona św. Janowi Nepomucenowi). Pod podłogą tej kaplicy na koszt właścicieli miasta zbudowano kryptę o powierzchni 20 m², która służyła jako miejsce pochówku do 2 poł. XVIII wieku. Od strony południowej zaś, przed 1688, dobudowano kaplicę Panny Marii Różańcowej[2]. W nocy z 14 na 15 kwietnia 1779 kościół został obrabowany – straty oszacowano na ogromną w tamtych czasach sumę 1968 złotych ryńskich. Najtragiczniejszym dniem dla kościoła był jednak 22 sierpnia 1850. Wtedy w wieżę uderzył piorun, powodując pożar, który uszkodził nie tylko samą wieżę, ale także wiązania dachowe świątyni. Spadające belki przebiły sklepienie kościelnej nawy. Z wyposażenia udało się uratować niewiele. Do roku 1853 zakończono naprawę dachu i sklepienia nad nawą kościoła. Pierwotne sklepienie krzyżowe zastąpiono sklepieniem beczkowym z freskami, dzięki czemu kościół trójnawowy przekształcił się w jednonawowy. Obniżono też wysokość sklepienia o kilka metrów. Łuki dwóch okien gotyckich znajdują się dziś na poddaszu. Rekonstrukcja wieży, która utraciła wtedy cebulastą kopułę, przebiegła w roku 1854[3]. Obecny wygląd kościół uzyskał w wyniku remontu w latach 1910–1911[2]. W czasie I wojny światowej, 17 grudnia 1917, skonfiskowano na cele wojenne obydwa dzwony oraz miedziany drut piorunochronu[3].
Na wyposażeniu kościoła znajdują się organy z 1899 pochodzące z pracowni braci Rieger w Karniowie[2]. Wewnątrz kościoła, w bocznej kaplicy, znajduje się otoczony kultem obraz Matki Boskiej Różańcowej Starobogumińskiej[4]. 7 października 2004 bp ostrawsko-opawski František Lobkowicz dokonał jego koronacji. Pozłacane korony zostały wcześniej poświęcone na placu św. Piotra w Watykanie przez papieża Jana Pawła II[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.