Kościół św. Trójcy w Koźminie Wielkopolskim

Kościół Świętej Trójcy w Koźminie Wielkopolskim – rzymskokatolicki kościół cmentarny w mieście Koźmin Wielkopolski, w Województwie wielkopolskim.

Kościół św. Trójcy w Koźminie Wielkopolskim

nr rej. kl.IV-885/35/60 z dnia 6 czerwca 1960[1]
kościół cmentarny
Kościół w sierpniu 2017
Państwo	Polska
Miejscowość	Koźmin Wielkopolski
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Stanisława w Koźminie Wielkopolskim
Wezwanie	św. Trójcy
Historia Data zakończenia budowy 1570
Dane świątyni Styl późnogotycki Świątynia • materiał bud. • drewno Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Koźmina Wielkopolskiego Kościół św. Trójcy w Koźminie Wielkopolskim
Położenie na mapie Polski Kościół św. Trójcy w Koźminie Wielkopolskim
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół św. Trójcy w Koźminie Wielkopolskim
Położenie na mapie powiatu krotoszyńskiego Kościół św. Trójcy w Koźminie Wielkopolskim
Położenie na mapie gminy Koźmin Wielkopolski Kościół św. Trójcy w Koźminie Wielkopolskim
51°50′09″N 17°27′03″E

Jest to budowla drewniana wzniesiona w 1570 roku w stylu późnogotyckim, którą później wielokrotnie restaurowano. Ostatni remont przeszła w latach 1971–1973. Konsekrował ją biskup Wojciech Tolibowski w 1657 roku. Przejściowo w latach 1590–1611 należała do protestantów. Patronat nad nim sprawowały władze miasta^[2].

Reprezentuje typ konstrukcji zrębowej i jest oszalowana. Kościół jest orientowany. Składa się z jednej nawy oraz węższego, trójbocznie zamkniętego prezbiterium. Od północy przylega do niego zakrystia. Dach świątyni składa się z gontów. Nad nawą umieszczona jest czworokątna wieżyczka na sygnaturkę, która jest zakończona wieżowym daszkiem namiotowym. We wnętrzu znajduje się płaski strop^[3].

Fasada kościoła (2014)

Do czasów współczesnych zachowało się pierwotne wyposażenie kościoła. W barokowym ołtarzu głównym z 1720 roku jest umieszczony obraz Świętej Trójcy w stylu późnorenesansowym z końca XVI stulecia i obraz św. Barbary w stylu barokowym z XVII stulecia. Ołtarze boczne zostały wzniesione w stylach: późnorenesansowym w 1720 roku i barokowym na początku XVIII stulecia. Na belce tęczowej jest umieszczona data budowy kościoła oraz figury z krucyfiksem z 1570 roku. Ambona reprezentuje styl późnorenesansowy i powstała w 4 ćwierci XVI stulecia. Na ołtarzach: głównym i bocznych są umieszczone rzeźby świętych reprezentujące m.in. renesans, barok, manieryzm^[4].