Knieć błotna górska (Caltha palustris L. subsp. laeta (Schott, Nyman & Kotschy) Hegi) – podgatunekknieci błotnej z rodziny jaskrowatych. Takson różnie ujmowany – opisany także jako odrębny gatunek – knieć górska (Caltha laeta Schott, Nyman & Kotschy), we współczesnych bazach danych taksonomicznych nie jest wyróżniany i rośliny tu zaliczane utożsamiane są z odmianą typowąknieci błotnejCaltha palustris var. palustris[3]. Występuje w górach środkowej Europy. W Polsce występuje we wszystkich pasmach górskich.
Duże, okrągławe, nagie, mięsiste, błyszczące, o ostro ząbkowanych brzegach. Dolna część blaszki liściowej jest niekanciasta, zaokrąglona. Liście odziomkowe na długich ogonkach, liście łodygowe na krótszych.
Duże, intensywnie żółte, wyrastające pojedynczo lub zebrane w podbaldachy. Każdy posiada pięć płatków, niekiedy zabarwionych zielonkawo od spodu. Kwiaty o średnicy do 4 cm z bardzo licznymi pręcikami i 5-15 słupkami. Roślina miododajna, nektar znajduje się u nasady słupków.
Mieszki. Są najbardziej charakterystyczną cechą gatunkową odróżniająca knieć błotną górską od pozostałych podgatunków. Dojrzałe, ale jeszcze nie otwarte mieszki są stulone, wyprostowane i równoległe. Ich górny koniec nagle zwęża się w krótki dzióbek.
Rozwój
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od marca do maja lub czerwca. Wabi owadysokiem, specjalnymi plamami i rysunkami, które mogą być zauważone tylko przez oczy owadów, reagujące na ultrafioletowe światło.
W stanie surowym cała roślina jest słabo trująca i nie jest zjadana przez bydło. W sianie traci swoje trujące własności.Liczba chromosomów 2n=16, 24, 32, 56[4].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2021-03-26](ang.).
WładysławMatuszkiewicz:Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski.Warszawa:Wyd. Naukowe PWN,2006. ISBN83-01-14439-4. Brak numerów stron w książce
ZbigniewMirek,HalinaPiękoś-Mirkowa:Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy.Warszawa:MULTICO Oficyna Wyd.. ISBN83-7073-385-9. Brak numerów stron w książce
WładysławSzafer,StanisławKulczyński:Rośliny polskie.Warszawa:PWN,1953. Brak numerów stron w książce