Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kelyn Jaynes Rowe (ur. 2 grudnia 1991 w Federal Way) – amerykański piłkarz występujący na pozycji prawego skrzydłowego, od 2021 zawodnik Seattle Sounders FC.
 Kelyn Rowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Kelyn Jaynes Rowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 grudnia 1991 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
22 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[infobox 2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rowe pochodzi z miasta Federal Way w stanie Waszyngton[1]. Jego starsza siostrę Bree grała w piłkę nożną w uczelnianym zespole Oregon Ducks, zaś młodsza Baely jest gimnastyczką[2]. Uczęszczał do lokalnej Federal Way High School, gdzie za sprawą dobrych występów został wybrany do drużyny Parade and ESPN/Rise All-America, a także dwukrotnie do NSCAA Youth All-American (2008, 2009)[3]. W 2010 roku otrzymał natomiast nagrodę dla gracza roku rozgrywek Class 4A. Równocześnie trenował w młodzieżowej ekipie Crossfire Premier SC, w którego barwach dwukrotnie znalazł się w drużynie U16 West Conference Starting XI (2007, 2008)[4]. W późniejszym czasie studiował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, gdzie występował w tamtejszym zespole UCLA Bruins. W 2010 roku otrzymał nagrodę Pac-12 Freshman of the Year dla najlepszego piłkarza pierwszego roku Pacific-12 Conference i został wybrany do NSCAA All-American Third Team[5]. W 2011 roku został uhonorowany nagrodą Pac-12 Conference Player of the Year, a także wygrał z UCLA rozgrywki NCAA College Cup. Równocześnie występował w ekipie Washington Crossfire na czwartym poziomie rozgrywek – USL Premier Development League, przebywał też na testach w niemieckim 1. FC Köln[6].
W grudniu 2011 Rowe podpisał umowę z programem Generation Adidas[7], zaś miesiąc później został wybrany w ramach MLS SuperDraft (z trzeciego miejsca) przez New England Revolution[8]. W Major League Soccer zadebiutował 10 marca 2012 w przegranym 0:1 spotkaniu z San Jose Earthquakes, zaś premierowego gola strzelił 31 marca tego samego roku w wygranej 3:1 konfrontacji z Los Angeles Galaxy. Od razu wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie; na przestrzeni kolejnych lat dał się poznać jako wielofunkcyjny gracz, mogący występować zarówno na skrzydle, jak i w roli środkowego i ofensywnego pomocnika[9]. W sezonie 2014 wygrał z Revolution konferencję wschodnią i wywalczył wicemistrzostwo MLS, natomiast w 2016 roku dotarł do finału pucharu Stanów Zjednoczonych – U.S. Open Cup.
W 2019 roku przeszedł do Real Salt Lake. W 2020 roku grał w New England Revolution, a w 2021 trafił do Seattle Sounders FC.
W marcu 2011 Rowe został powołany przez Thomasa Rongena do reprezentacji Stanów Zjednoczonych U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Na gwatemalskich boiskach był kluczowym zawodnikiem swojej drużyny i rozegrał wszystkie trzy spotkania od pierwszej minuty, strzelając trzy gole w fazie grupowej – jednego w meczu z Surinamem (4:0) i dwa z Panamą (2:0). Jego kadra odpadła natomiast w ćwierćfinale po porażce z gospodarzami – Gwatemalą (1:2) i nie zakwalifikowała się na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii.
W seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych Rowe zadebiutował za kadencji selekcjonera Bruce'a Areny, 1 lipca 2017 w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z Ghaną. W tym samym miesiącu został powołany na Złoty Puchar CONCACAF, podczas którego rozegrał dwa mecze (obydwa w pierwszym składzie) i 15 lipca w wygranej 3:0 konfrontacji fazy grupowej z Nikaraguą strzelił pierwszego gola w dorosłej kadrze. Po zakończeniu fazy grupowej został zastąpiony w składzie przez Darlingtona Nagbe[10], a już bez jego udziału Amerykanie – pełniący rolę gospodarzy – triumfowali w Złotym Pucharze, pokonując w finale Jamajkę (2:1).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
