Remove ads
Kazimierz Hącia (ur. 19 listopada 1877[1] w Kępnie, zm. 25 sierpnia 1934 w Owidzu) – polski prawnik i ekonomista, minister przemysłu i handlu w 1919, członek Rady Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów w 1920 roku[2]. Właściciel majątku w Owidzu.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 listopada 1877 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister przemysłu i handlu | |
| Okres |
od 16 stycznia 1919 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 | |
Był synem Emila oraz Joanny de domo Bullmeyer. Miał pięcioro rodzeństwa[3]. Ukończył gimnazjum w Oleśnicy, następnie studiował prawo i ekonomię w Berlinie i Würzburgu, gdzie uzyskał tytuł doktora prawa i ekonomii. Praktykę zawodową podjął w Berlinie, w różnych instytucjach ubezpieczeniowych. W 1902 r. został skarbnikiem w Zarządzie Banku Przemysłowców w Poznaniu. Od końca 1907 r. przez dwa lata pełnił funkcję kontrolera w zarządzie tego banku. Jesienią 1909 r. na podstawie decyzji Rady Nadzorczej został wybrany kierownikiem Banku Włościańskiego w Poznaniu. Zmienił ukierunkowanie jego działalności z lokat zagranicznych na lokaty krajowe. Za istotne uważał wzmacnianie polskiego mieszczaństwa w zaborze pruskim[4].
W czasie I wojny światowej był jednym z głównych autorów rozwinięcia działalności Banku Włościańskiego (od 1917 r. Banku Handlowego w Poznaniu).
W latach 1907–1914 był miejskim radnym w Poznaniu
II Rzeczpospolita[3]
W niepodległej Polsce Hącia został powołany do rządu Ignacego Jana Paderewskiego, utworzonym 16 stycznia 1919 r., jako minister przemysłu i handlu[1]. Podczas jego urzędowania doprowadził do zreorganizowania aparatu urzędniczego w resorcie. Z jego inicjatywy powstały specjalistyczne instytucje, np. Urząd Elektryfikacyjny.
Był postrzegany jako zwolennik liberalizmu w gospodarce. Choć nie zaliczał się do orędowników znacznych ingerencji państwa, to dopuszczał ograniczony udział władz w przemyśle i handlu w warunkach powojennej pauperyzacji i tworzenia się zrębów odrodzonej polskiej państwowości. Wypowiadał się za stworzeniem państwu warunków samowystarczalności w dostępie do artykułów przemysłowych[4].
Z funkcji ministra zrezygnował 12 sierpnia 1919 r.
Po odejściu z rządu do 1925 kierował Polskim Bankiem Handlowym w Poznaniu, który powstał w 1921 r. na mocy fuzji Banku Handlowego w Poznaniu ze zmagającym się z trudną sytuacją finansową Bankiem Kupiectwa Polskiego. Ponadto był członkiem Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów, zwanego Lewiatanem.
W 1922 r. podjął próbę czynnego powrotu do polityki u w listopadowych wyborach do senatu, wystartował z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego-Piast, lecz nie uzyskał mandatu[4].
Trzy lata później Hącia zaprzestał działalności w PBH, gdyż rząd Władysława Grabskiego nie zdecydował się wesprzeć banku podczas kryzysu. Decyzję tę tłumaczono oskarżeniami o niewłaściwy zarząd, jaki sprawował Hącia i jego współpracownicy, a w instytucji wprowadzono nadzór sądowy[4]. Po tych wydarzeniach zamieszkał w znajdującym się na terenie powiatu starogardzkiego Owidzu, gdzie posiadał majątek.
Zmarł 25 sierpnia 1934 roku. Został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Jabłowie (B/1/1)[5].
Remove ads
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1924)[6]
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads