Kasownik

Kasownik (♮) – znak chromatyczny przygodny^[1], element notacji muzycznej anulujący działanie innych znaków chromatycznych.

Ten artykuł dotyczy znaku chromatycznego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Przykładowe użycie kasownika

Kasownik umieszczany jest bezpośrednio przed nutą i dotyczy wszystkich dźwięków przypisanych temu samemu miejscu na pięciolinii w obrębie danego taktu^[2][3][4]. Może też być umieszczany nad nutą – wtedy jego użycie jest fakultatywne (kasownik umieszczony w nawiasie nad nutą ma charakter informacyjny)^[5]. Kasownik stosuje się również w przypadku zmiany tonacji, anulując zbędne znaki przykluczowe (umieszcza się go wtedy po podwójnej kresce taktowej, przy czym współcześnie używa się również kreski pojedynczej lub też, jak w przypadku radzieckich wydawnictw muzycznych, rezygnuje się z niej całkowicie)^[1]. W przeszłości używano podwójnego kasownika (♮♮), który anulował działanie podwójnego krzyżyka lub bemola^[3].

W Unicode znak ♮ ma kod (U+266E) i znajduje się w grupie Inne Symbole (ang. Miscellaneous Symbols); jego encja HTML to ♮

Przypisy

1. Wesołowski 1986 ↓, s. 95.
2. Apel 1944 ↓, s. 7, 480.
3. Wesołowski 1986 ↓, s. 94.
4. Michels 2002 ↓, s. 67, 72.
5. Michels 2002 ↓, s. 72.

Bibliografia

• Franciszek Wesołowski: Zasady muzyki. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, seria: Compendium Musicum. ISBN 83-224-0250-3.
• Willi Apel: Harvard dictionary of music. Cambridge: Harvard University Press, 1944.
• Ulrich Michels: Atlas muzyki. T. I. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002. ISBN 83-7255-085-9.

Linki zewnętrzne

Zobacz hasło kasownik w Wikisłowniku

Zobacz multimedia związane z tematem: Kasownik

Encyklopedie internetowe (znak chromatyczny):

• Universalis: becarre-musique
• SNL: oppløsningstegn_-_musikk
• Catalana: 0083810