Karol Bartłomiej Józef Jan Wojciech (Albert) Antoni Mier^[1] urodził się 24 sierpnia 1832^[2]. Prawnuk zarówno ze strony ojca jak i z matki Wilhelma, wnuk Jana, syn Feliksa (1776-1857) i Agnieszki (zm. 1836, córki Józefa), Ostatni męski potomek tej rodziny^[2]^[1].

Został wojskowym Armii Cesarstwa Austriackiego. Przed 1850 został podporucznikiem 1 klasy w 63 Galicyjskiego pułku piechoty w Przemyślu^[3]. Następnie od około 1850 podporucznikiem 1 klasy w 2 Galicyjskiego pułku ułanów w Rzeszowie^[4]^[5]^[6], około 1853 awansowany na nadporucznika^[7] służył w tej jednostce do około 1856^[8]^[9]. W późniejszych latach był porucznikiem pozasłużbowym^[2].

30 września 1856 został mianowany c. k. podkomorzym (przyrzeczenie złożył 2 listopada 1856)^[10]^[11]^[2]. Od 25 listopada 1857 był żonaty z Heleną Turkuł herbu Ostoja (1837-1916)^[12]^[2]^[13]. Został dziedzicem dóbr ziemskich: Kamionka Bużańska, Derniów, Dobrotwory, Jasienica Polska, Jazienica Ruska, Obydów, Ruda, Sielec, Pieńków, Stryhanka^[2].

W 1868 został wybrany z lwowskiej Izby Handlowej i Przemysłowej do Sejmu Krajowego Galicji II kadencji (1867-1869) w miejsce Józefa Breuera, który złożył mandat^[2]. 24 kwietnia 1876 został członkiem wydziału Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego^[2]. Był członkiem rady nadzorczej Galicyjskiego Zakładu Kredytowego Włościańskiego, a od 1879 do końca życia członkiem wydziału Galicyjskiej Kasy Oszczędności^[2]^[14]. Zasiadał w radzie nadzorczej filii wiedeńskiego austriackiego Banku Centralnego (1871-1873)^[2]. Od 1871 do 1879 był wiceprezesem Ogólnego Towarzystwa Ubezpieczeń^[2].

Zmarł 29 kwietnia 1885 we Lwowie^[2]^[1]. Był ostatnim po mieczu z rodu Mierów^[1]. Majątek po nim odziedziczyła jego żona, Helena Mierowa^[15]^[16]^[17]^[2].

Karol Mier
Data urodzenia	24 sierpnia 1832
Data i miejsce śmierci	29 kwietnia 1885 Lwów
Poseł do Sejmu Krajowego II kadencji
Okres	od 1868 do 1869
Poprzednik	Józef Breuer

Życiorys

Przypisy

Bibliografia