Loading AI tools
oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Józef Matzenauer (ur. 26 września 1889 w Bochni, zm. 30 września 1960) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
_Tomb_of_Matzenauer_and_Peterek_families_at_the_Providence_of_God_Parish_Cemetery_in_Jaworze.jpg)
.jpg) ppłk Karol Matzenauer (przed 1934) | |
 podpułkownik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
26 września 1889 |
|---|---|
| Data śmierci |
30 września 1960 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-ukraińska |
| Odznaczenia | |
   | |
Urodził się 26 września 1889 w Bochni[1][2]. Był synem Antoniego i Bronisławy z dom Ochocińskiej[1][3].
W 1908 ukończył C. K. Gimnazjum II w Tarnowie[4]. Jako żołnierz C. K. Armii u schyłku I wojny światowej działał w konspiracyjnej organizacji „Wolność”.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego dekretem z 3 kwietnia 1919 z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1917[5]. Otrzymał przydział z dniem 1 listopada 1918 do 20 pułku piechoty[6]. Wkrótce, 13 grudnia 1918 I batalion pod jego dowództwem w stopniu porucznika[7][8] udał się na front w trakcie wojny polsko-ukraińskiej. Pierwsze starcie miało miejsce nieopodal wsi Krościenko nad Strwiążem, potem pod Laszkami Murowanymi. W stopniu kapitana walczył w szeregach 2 pułku strzelców podhalańskich na wojnie polsko-bolszewickiej (m.in. w wyprawie kijowskiej i dowodził 2 psp w bitwie o Chyrów[9]), za co otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari[10].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 498. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 2 pułk strzelców podhalańskich w Sanoku[11]. W 1923 był dowódcą I batalionu w tym pułku[12][13]. W lutym 1924, jako oficer nadetatowy sanockiej jednostki, został zatwierdzony na stanowisku dowódcy Batalionu Szkolnego Piechoty Nr 10 w Cieszynie[14][15]. 26 stycznia 1928 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 60. lokatą w korpusie oficerów piechoty[16]. 26 kwietnia 1928 roku został przeniesiony z 8 pułku piechoty Legionów w Lublinie do 64 pułku piechoty w Grudziądzu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[17][18][19]. W 1930 został mianowany na stanowisko komendanta miasta Toruń i sprawował je do 1939[20][21].
Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej 1939 został wzięty do niewoli niemieckiej podczas wycofywania się na wschód. Następnie został przetransportowany z obozu jenieckiego do Grodziska, gdzie stacjonowała 8 Armia III Rzeszy, po czym został przewieziony do Warszawy i zwolniony wraz z ppłk. dypl. Bronisławem Szostakiem z poleceniem przekazania władzom polskim informacji o bezcelowości dalszej obrony stolicy
Był dwukrotnie żonaty - pierwsza żona, Stefania z domu Łaguna (1893–1920), zmarła w kilka tygodni po ślubie, który zawarli 30 grudnia 1919 w kościele Wszystkich Świętych w Warszawie[1]. Jako wdowiec 30 listopada 1922 w Posadzie Olchowskiej pod Sanokiem poślubił Marię Verę Peterek, córką inż. Franciszka Peterka[22][1]. Zmarł 30 września 1960. Wraz z żoną Marią (1895–1978) został pochowany na cmentarzu w Jaworzu[23] w grobowcu jej rodziców.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.png){kind=small}
