Karol Dankwart
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Dankwart (zm. 23 maja 1704 w Nysie[1]) – szwedzki malarz działający na przełomie XVII i XVIII wieku na Śląsku i w Polsce.
| Data i miejsce śmierci |
23 maja 1704 |
|---|---|
| Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Jego ojcem był pułkownik armii szwedzkiej. Pierwsze informacje o Karolu Dankwarcie pochodzą z 1686, kiedy to w Głogowie ożenił się[2]. Nie wiadomo, gdzie i u kogo uczył się malarstwa, przypuszcza się, że nauki pobierał na Śląsku[3]. Przed rokiem 1694 dokonał konwersji na katolicyzm. Kolejny raz ożenił się w 1695 w Nysie[4]. Był nadwornym malarzem króla Jana III Sobieskiego[5] co najmniej od 1696 r.[6]. W jego dorobku dominują wielkopowierzchniowe malowidła ścienne i obrazy sakralne, wykonywane na zamówienie instytucji katolickich, w dużej mierze jezuitów[7]. Pracował artystycznie w Nysie, Otmuchowie i Kłodzku, później w Częstochowie (dekoracja malarska bazyliki, zakrystii i refektarza na Jasnej Górze) oraz w Krakowie, gdzie był autorem dekoracji w kościele św. Anny (wraz z Baltazarem Fontaną, Karolem i Innocentym Montim). Około 1701 roku pracował w kaplicy św. Jacka w kościele Dominikanów i prawdopodobnie w kościele św. Andrzeja.
Najmłodszymi wśród udokumentowanych prac Dankwarta są polichromie jezuickiego kościoła w Poznaniu, które powstały w 1701 r[8]. Oprócz wielu dzieł Dankwarta w kościołach i klasztorach, kilka jego obrazów znajduje się w kolekcji Muzeum w Nysie[9].
Był ojcem córki Barbary (1687) z pierwszego małżeństwa[10] i dwóch synów: Jana Juliana (1696) oraz Jana Jakuba (1698)[11].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.