Kangirsuk

Kangirsuk – inuicka osada w Nunavik w północnym Quebecu (Kanada). Znajduje się w administracji regionalnej Kativik w regionie administracyjnym Nord-du-Québec. Nazwa oznacza "zatokę". Osada jest dostępna drogą lotniczą a w niektórych miesiącach również drogą wodną^[2].

Kangirsuk

Państwo	Kanada
Prowincja	Quebec
Region	Nord-du-Québec
Powierzchnia	57,26[1] km²
Populacja (2006) • liczba ludności • gęstość	466 8,1 os./km²
Kod pocztowy	J0M 1A0
Położenie na mapie Kanady Kangirsuk
Położenie na mapie Quebecu Kangirsuk
60°01′05″N 70°01′40″W
Strona internetowa

Geografia

Kangirsuk znajduje się u ujścia rzeki Arnaud, na północnym brzegu zatoki Payne, 13 km od zachodniego wybrzeża zatoki Ungawa. Osada jest częściowo otoczona przez klify i wysokie wzgórza^[2].

Flora i fauna

Zatoka Payne, rzeka Arnaud oraz okoliczne jeziora są obwite w omułki golce zwyczajne i palie jeziorowe.

Na wyspie w zatoce Kyak (na wschód od osady) oraz na wyspie na jeziorze Virgin (na północny wschód od osady) znajdują się siedliska kaczki edredonowej^[2].

Historia

panorama Kangirsuk

W XI wieku okolice Kangirsuk były prawdopodobnie odwiedzane przez wikingów. Niedaleko wioski, na wyspie Pamiok archeolodzy odkryli kamienne fundamenty budynku, które są typowe dla długich domów budowanych przez wikingów^[2].

Jednak dopiero w latach 1885-1886 wyprawa pod kierownictwem Franka Paynea okolica została dokładnie zbadana. W 1921 roku firma Révillon Frères otworzyła na terenie dzisiejszej osady faktorię handlową, a cztery lata później, w 1925 roku, swoją placówkę otworzyła również Kompania Zatoki Hudsona. Lokalni Inuci prowadzili w tym okresie nomadyczny tryb życia i odwiedzali okolicę tylko podczas obozów letnich ze względu na obfitość zwierzyny^[2].

W 1945 roku osada była znana pod nazwą "Payne Bay". Inuici zaczęli odchodzić od nomadycznego trybu życia, na rzecz życia w wiosce po 1959 roku, kiedy to zbudowano szkołę. W 1961 rząd federalny dostarczył służbę zdrowia i opiekę społeczną. Tego samego roku rząd Quebecu postanowił nadać francuskie nazwy osadom na wybrzeżu północnego Quebecu, w związku z czym placówka została przemianowana na Francis-Babel, na cześć Louis-François Babel, misjonarza oblatów. Rok później nazwa została ponownie zmieniona na "Bellin" na cześć kartografa, Jacques-Nicolas Bellina. W 1980 roku osada zyskała status gminy: wioski nordyckiej i nową nazwę "Kangiqsuk". W 1980 roku, dzięki staraniom lokalnych władz poprawiono błąd w transliteracji (z inuickiego na angielski) i nazwa została poprawiona na formę znaną dziś - "Kangirsuk"^[2].

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa. nvkangirsuk.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-22)]. (ang. • fr.)
• Strona internetowa dla turystów. nunavik-tourism.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-13)]. (ang. • fr.)
• Blog opisujący życie w Kangirsuk. notobscure.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-24)]. (ang.)

Przypisy

1. Statystyki rządowe Kanady
2. Nunavik Tourism Association: Kangirsuk. [dostęp 2010-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-13)]. (ang.).