Julian Poznański

Julian Juliusz Poznański (ur. 5 maja 1880 w Warszawie, zm. 22 marca 1949 tamże) – polski inżynier i pedagog.

Julian Poznański

Pełne imię i nazwisko	Julian Juliusz Poznański
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1880 Warszawa
Data i miejsce śmierci	22 marca 1949 Warszawa
Zawód, zajęcie	inżynier, pedagog

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Urodził się w reformowanej, zasymilowanej i zamożnej rodzinie żydowskiej w Warszawie^[1] jako syn bankiera^[2] Natana (zm. 1917) i Heleny (z domu Szpilrain, zm. 1934). Dyplom inżyniera uzyskał w Szkole Inżynierskiej im. Wawelberga przy ulicy ul. Mokotowskiej 4/6 (1899)^[3].

Po ukończeniu studiów został nauczycielem^[4][5] w Szkole Natansona przy ul. Grzybowskiej 26/28, należącej do gminy żydowskiej w Warszawie i jej kierownikiem. W latach 1905–1908 był wykładowcą Uniwersytetu dla Wszystkich, gdzie wykładał „kreślenie techniczne”, wykłady prowadził w dzielnicy Północnej w Warszawie^[6].

Okres I wojny światowej

W 1914 roku był współzałożycielem razem z Adamem Czerniakowem Centralnego Żydowskiego Związku Rzemieślników, którego został pierwszym przewodniczącym^[7]. Po wybuchu wojny organizacja koncentrowała swoją działalność na dożywianiu żydowskich uchodźców wojennych^[8]. W 1915 – 1916, kieruje sekcją pracy Towarzystwa Niesienia Pomocy Żydom Ofiarom Wojny^[9], organizuje przy Szkole Natansona „Jednoroczny kurs ślusarstwa”, na którym uczono młodych żydowskich uchodźców zawodu^[10].

Okres II RP

W 1919 roku współzakładał partię Polaków Wyznania Mojżeszowego Wszystkich Ziem Polskich^[11] – partię asymilatorów żydowskich. W okresie międzywojennym został biznesmenem, prowadził: Biuro Komisowo Agenturowe inż. Juliusz Poznański^[12] i Julian Poznański Instalacyjny sprzęt techniki Samochodowej^[13].

Okres II wojny światowej

Po wybuchu wojny organizował i prowadził sekcją edukacyjną w getcie warszawskim^[14] w którym był dyrektorem oświaty gminy, przewodniczył Wydziałowi Batalionów Pracy i Oświaty Zawodowej^[15]. Po likwidacji getta przeżył na sfałszowanych papierach pod Skierniewicami^[16].

Zmarł 22 marca 1949 roku w Warszawie. Pochowany jest na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Życie prywatne

Miał jedną siostrę oraz dwóch braci Marcelego i Ignacego, który w okresie I Wojny Światowej został zesłany na Syberię, a następnie za agitację antysowiecką i działalność kontrrewolucyjną został rozstrzelany przez NKWD 4 grudnia 1937 roku w Moskwie^[17], mąż Zofii (z domu Konińskiej), ojciec Krystyny.

Galeria

• 
  Reklama firmy Juliana Poznańskiego, 1939 rok
• 
  Grób inż. Juliana Poznańskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Przypisy

1. Marcin Urynowicz „Adam Czerniaków Prezes Getta Warszawskiego”- 2009, s. 42.
2. Nekrolog w; Kurjer Warszawski. R. 97, 1917, nr 340.
3. „Lista absolwentów Szkoły Mechaniczno Technicznej H. Wawelberga” w Archiwum Politechniki Warszawskiej.
4. Izraelita nr.38 22.09.1911 s. 6.
5. Sprawozdanie ze Stanu i Działalności 4-o Klasowej Szkoły Rzemieślniczej Istniejącej pod Nazwą „Warsztaty Naukowe” Warszawskiej Gminy Starozakonnych za Rok 1916.
6. Uniwersytet dla Wszystkich – sprawozdanie za 1 rok działalności 1906-1907, 1907, s. 22.
7. Elimelech Rak, „Wspomnienia żydowskiego działacza rzemieślniczego” – tłum. Marcin Urynowicz, 2010, s. 39.
8. Marcin Urynowicz „Adam Czerniaków Prezes Getta Warszawskiego”- 2009, s. 96.
9. Sprawozdanie z działalności Komisji Niesienia Pomocy Żydom – Ofiarom Wojny przy Warsz. Gminie Starozakonnych za czas od powstania Komisji do 31 grudnia 1916 r.
10. Towarzystwo Niesienia Pomocy Żydom Ofiarom Wojny. 1915 i Towarzystwo Niesienia Pomocy Żydom Ofiarom Wojny. 1916.
11. Pamiętnik pierwszego walnego zjazdu Zjednoczenia Polaków Wyznania Mojżeszowego Wszystkich Ziem Polskich, 1919 s. 96.
12. „Spis abonentów sieci telefonicznej m.st. Warszawy P.A.S.T. Warszawskiej Sieci Okręg P.P.T.T. rok 1939/40.” Wyd. 1939 r.
13. Warszawski skorowidz branżowy na rok 1936-37 : obejmuje: finanse, przemysł, handel, rzemiosło, wolne zawody.
14. Mary Berg „Dziennik z getta warszawskiego” – 1983 s., 124.
15. Meldunki z Getta Warszawskiego 1941-1943; dokumenty z Archiwum Akt Nowych, sygn.. 202/II-27 s. 50.
16. CKŻP, Z arch ŻIH 303/V/425/P bn 2261/201180.
17. Жертвы политического террора в СССР [online], memo.ru [dostęp 2024-04-23].

Linki zewnętrzne

• Biogram Juliana Poznańskiego na stronie Centrum Badań nad Zagładą Żydów