Julian Dotzauer

Julian Roman Dotzauer (ur. 30 stycznia 1892 we Lwowie, zm. 28 października 1970 w Krakowie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Julian Dotzauer

major piechoty
Pełne imię i nazwisko	Julian Roman Dotzauer
Data i miejsce urodzenia	30 stycznia 1892 Lwów
Data i miejsce śmierci	28 października 1970 Kraków
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	PKU Grudziądz
Stanowiska	komendant PKU
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Grób Dotzauerów

Życiorys

Urodził się 30 stycznia 1892 we Lwowie, w ówczesnym Królestwie Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Teresy z Rauchów^[1]. Był bratem Feliksa Jana (ur. 1889)^[2] i Jana Franciszka (ur. 1896), żołnierza 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich^[3], odznaczonego Krzyżem Niepodległości (21 kwietnia 1937)^[4]. Latem 1911 ukończył naukę w klasie VIIa z wynikiem dobrym i zdał maturę w c. k. II Szkole Realnej we Lwowie^[5][6].

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej i przydzielony do 50 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych. W jego szeregach walczył na wojnie z bolszewikami na stanowisku dowódcy kompanii^[7].

Po zakończeniu działań wojennych kontynuował zawodową służbę wojskową w 50 pp, który stacjonował w garnizonie Kowel^[8][9][10]. W czerwcu 1921 był przydzielony z macierzystego oddziału do Centrum Wyszkolenia Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów^[11]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1693. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[12], a 2 kwietnia 1929 mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 51. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[13]. W lipcu tego roku został przeniesiony do 33 Pułku Piechoty w Łomży na stanowisko kwatermistrza^[14][15]. W październiku 1932 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu^[16]. W sierpniu 1933 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Grudziądz na stanowisko komendanta^[17]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII^[18], a z dniem 1 grudnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku^[19].

Zmarł 28 października 1970. Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu. 15 listopada 2024 r. na tym cmentarzu odbyła się uroczystość w ramach projektu „Ocalamy” mająca na celu upamiętnienie Juliana Dotzauera i jego dwóch braci, Feliksa i Jana, jako weteranów walk o niepodległość Polski. Odrestaurowany staraniem IPN grób rodzinny Dotzauerów został wpisany do ewidencji grobów weteranów, a na płycie umieszczono insygnium „Ojczyzna Swemu Obrońcy”^[20].

Major Dotzauer był żonaty z Marią (1894–1985), z którą miał córkę Krystynę po mężu Jara (1922–1992) i syna Adama (1924–2003)^[21].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1384^[1] – 13 kwietnia 1921^[22][23]