Juda ha-Nasi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Juda ha-Nasi także w formie Jehuda ha-Nasi (hebr. רבי יהודה הנשיא) Jehuda Książę (135220) – zwierzchnik społeczności żydowskiej w Palestynie w czasach represji po powstaniu Bar Kochby. Był uznawany przez Rzymian.

Współcześni mu Żydzi mówili o nim "nasz święty rabbi" (rabbenu ha-kadosz). Z czasem określany bywał po prostu jako Rabbi. Był synem Szymona ben Gamaliela II, kierownika akademii religijnej w Uszy, gdzie Juda spędził młodość. Tradycja żydowska przypisuje mu przyjaźń z cesarzem Antoniuszem (mógł to być Marek Aureliusz lub Aleksander Sewer). Cieszył się jednocześnie powszechnym uznaniem wśród Żydów w Palestynie. Korzystając z czasów pokoju podjął się ostatecznej redakcji Miszny; był zatem przedstawicielem ostatniego, szóstego pokolenia tannaitów. Stworzył centrum naukowo-religijne w Seforis, gdzie później zmarł. Został pochowany w Bet Sze’arim. Jego uczniami byli Abba Aricha i Mar Szmuel, propagatorzy judaizmu w wersji rabinicznej w Babilonii i fundatorzy tamtejszych akademii rabinicznych.

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.