Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Juan Mata

hiszpański piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Juan Mata
Remove ads

Juan Manuel Mata García (wym. [ˈxwan manˈwel ˈmata]; ur. 28 kwietnia 1988 w Villafranca Montes de Oca[1]) – hiszpański piłkarz grający na pozycji pomocnika w australijskim klubie Western Sydney Wanderers. W latach 2009-2016 reprezentant Hiszpanii. Zwycięzca Mistrzostw Świata 2010 oraz Mistrzostw Europy 2012. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014.

Szybkie fakty Pełne imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Remove ads

W swojej karierze występował m.in. w takich klubach jak: Manchester United, Chelsea, Valencia, Galatasaray czy Real Madryt B.

Remove ads

Kariera klubowa

Podsumowanie
Perspektywa

Wychowanek klubu Real Oviedo, od 2003 do 2006 roku zawodnik juniorskich zespołów Realu Madryt[2]. W sezonie 2006/2007 podstawowy gracz Realu Madryt Castilla, występującego w Segunda División.

Latem 2007 roku przeszedł na zasadzie wolnego transferu do Valencii. 2 września zadebiutował w jej barwach w Primera División w wygranym 2:1 meczu z Almeríą, natomiast pierwszego gola strzelił 3 lutego 2008 w spotkaniu z Realem Valladolid. W 2008 roku wraz z Valencią zdobył puchar Hiszpanii – w wygranym 3:1 finale z Getafe CF zdobył jedną z bramek[3]. W sezonie 2007/2008 zadebiutował również w europejskich pucharach – 11 grudnia 2007 zagrał w spotkaniu Ligi Mistrzów z Chelsea[4].

Podstawowym zawodnikiem Valencii stał się w połowie grudnia 2007 roku. W sezonach 2008/2009 i 2009/2010 regularnie występował w rozgrywkach Pucharu UEFA/Ligi Europy, natomiast w sezonie 2010/2011 rozegrał siedem meczów i zdobył jednego gola (z rzutu karnego w meczu fazy grupowej z tureckim Bursasporem[5]) w Lidze Mistrzów[1].

21 sierpnia 2011 roku Chelsea porozumiała się z Valencią w sprawie transferu Maty[6]. Trzy dni później Hiszpan został zawodnikiem londyńskiego klubu, podpisując z nim pięcioletni kontrakt[7]. W nowym zespole zadebiutował 27 sierpnia w wygranym 3:1 meczu z Norwich City, w którym strzelił jednego z trzech goli dla swojej drużyny[8]. W sezonie 2011/2012 wraz z Chelsea zdobył puchar Anglii, wygrał również Ligę Mistrzów – w spotkaniu finałowym z Bayernem Monachium wystąpił w podstawowym składzie, a w serii rzutów karnych nie zdobył bramki (Manuel Neuer obronił)[9]. W sezonie 2013/14 po przyjściu do klubu nowego trenera – Jose Mourinho, Mata zasiadł na ławce rezerwowych. Nie wystąpił w Superpucharze Europy w meczu z Bayernem, a jego drużyna uległa w rzutach karnych. Dopiero po kilku meczach portugalski szkoleniowiec dał zagrać w podstawowym składzie The Blues. Ostatecznie Mata znowu wrócił do pierwszego składu londyńskiej drużyny.

24 stycznia 2014 roku Manchester United poinformował, że ustalił z Chelsea warunki transferu Maty[10]. Dzień później piłkarz oficjalnie podpisał kontrakt z nowym klubem[11]. 28 stycznia 2014 roku zadebiutował w meczu z Cardiff City wygranym przez zespół z Manchesteru 2:0, Mata zanotował asystę przy drugim trafieniu[12]. 29 marca 2014 zdobył pierwszego gola w barwach United, w wygranym 4:1 spotkaniu z Aston Villą[13]. Od 1 lipca 2021 roku, po wygaśnięciu kontraktu z Manchesterem United, był wolnym zawodnikiem. Następnego dnia ponownie związał się roczną umową z tym klubem. 2 czerwca 2022 roku Manchester United poinformował o nie przedłużeniu kontraktu z Matą[14].

Remove ads

Kariera reprezentacyjna

Podsumowanie
Perspektywa

W 2006 wraz z reprezentacją Hiszpanii U-19 został mistrzem Europy. W turnieju, który został rozegrany w Polsce strzelił cztery gole (w tym hat-tricka w spotkaniu grupowym z Turcją) w pięciu meczach[15]. Rok później uczestniczył w mistrzostwach świata do lat 20 w Kanadzie – wystąpił w czterech pojedynkach i zdobył dwie bramki[16]. W 2007 zadebiutował w reprezentacji U-21, z którą w 2011 wywalczył mistrzostwo Europy oraz został wybrany do drużyny gwiazd turnieju[17].

Thumb
Mata wraz z Fernando Torresem i Sergio Ramosem świętujący wygranie Euro 2012.

W seniorskiej reprezentacji Hiszpanii zadebiutował 28 marca 2009 w wygranym 1:0 meczu z Turcją[18]. W tym samym roku wziął udział w Pucharze Konfederacji – wystąpił w dwóch spotkaniach, zaś Hiszpania zajęła trzecie miejsce[16]. W 2010 roku wraz z reprezentacją został mistrzem świata. W turnieju, który odbył się w Republice Południowej Afryki zagrał jedynie w meczu fazy grupowej z Hondurasem (2:0), zmieniając w drugiej połowie Fernando Torresa[19].

W mistrzostwach Europy w Polsce i na Ukrainie (2012) wystąpił jedynie w wygranym 4:0 meczu finałowym z Włochami, w którym zmienił w 87. minucie Andrésa Iniestę i chwilę później strzelił czwartego gola dla Hiszpanów[20]. Następnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Londynie, w których był podstawowym zawodnikiem reprezentacji – zagrał we wszystkich trzech meczach kadry w podstawowym składzie[16].

Remove ads

Statystyki kariery

Klubowe

(aktualne na 22 maja 2022)
Więcej informacji Klub, Sezon ...

Reprezentacja

(aktualne na 15 listopada 2016)
Więcej informacji Reprezentacja, Rok ...

Sukcesy

Valencia
Chelsea
Manchester United

Sukcesy reprezentacyjne

Remove ads

Nagrody

  • Mistrzostwa Europy U-21 Golden Player: 2011
  • Mistrzostwa Europy U-21 Brązowy But: 2011
  • Mistrzostwa Europy U-21 Drużyna turnieju: 2011
  • Jedenastka sezonu Premier League 2012/2013 według PFA
  • Piłkarz Roku Chelsea: 2012, 2013[21]
  • Najlepszy gracz finału FA Cup: 2012
  • Gracz miesiąca Premier League: 2012 (październik)
  • Najwięcej asyst w Premier League: 2012/2013

Przypisy

Bibliografia

Loading content...
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads