John Bahcall

Życiorys

W 1956 r. ukończył studia na Uniwersytecie Kalifornijskim z dyplomem Bachelor of Arts w dziedzinie fizyki, a już w następnym roku otrzymał tytuł Master of Science z fizyki Uniwersytetu Chicagowskiego. W 1961 r. obronił doktorat z fizyki na Uniwersytecie Harvarda.

Był pionierem fizyki neutrin. Zajmował się głównie badaniami związanymi z problemem słonecznych neutrin. Współtwórca Standardowego Modelu Słońca. Wieloletni pracownik Instytutu Studiów Zaawansowanych w Princeton.

Obliczył strumień neutrin, jaki w różnych procesach generowany jest wewnątrz Słońca. Współpracował z Raymondem Davisem przy eksperymencie, w którym po raz pierwszy został zmierzony ów strumień i zapoczątkował tzw. kryzys słoneczny. Był współtwórcą modeli opisujących galaktyki. W latach 1970–90 pracował przy budowie Kosmicznego Teleskopu Hubble’a.

W roku 1999 otrzymał nagrodę Henry Norris Russell Lectureship przyznaną przez American Astronomical Society. W roku 2003 otrzymał Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.

Laureat Nagrody Enrica Fermiego^[1].

Ważniejsze prace

J.N. Bahcall, „Solar Neutrinos I. Theoretical”, Phys. Rev. Lett. 12, 300 (1964).
J.N. Bahcall, W.F. Huebner, S.H. Lubow, P.D. Parker, R.K. Ulrich, „Standard solar models and the uncertainties in predicted capture rates of solar neutrinos”, Rev. Mod. Phys., 54(3):767-800, 1982.
J.N. Bahcall, M.H. Pinsonneault, „Standard solar models, with and without helium diffusion, and the solar neutrino problem”, Rev. Mod. Phys., 64(4):885-926, 1992.
J.N. Bahcall, R.K. Ulrich, „Solar models, neutrino experiments, and helioseismology”, Rev. Mod. Phys., 60(2):297-372, 1988.

W roku 1999 otrzymał nagrodę Henry Norris Russell Lectureship przyznaną przez American Astronomical Society. W roku 2003 otrzymał Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.

Laureat Nagrody Enrica Fermiego^[1].

Życiorys

Ważniejsze prace

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on

Życiorys

Ważniejsze prace

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on