Loading AI tools
Johanna Wilhelmine Weigel (ur. 11 lutego 1847 w rejencji bydgoskiej, zm. 10 stycznia 1940 w Melbourne) – australijska przedsiębiorczyni, projektantka wykrojów krawieckich i filantropka urodzona w Wielkim Księstwie Poznańskim. Założyła i prowadziła „Weigel’s Journal of Fashion” – pierwszy australijski magazyn mody.
| Imię i nazwisko urodzenia |
Johanna Wilhelmine Astmann |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Brighton Cemetery |
| Zawód, zajęcie |
przedsiębiorczyni, projektantka wykrojów krawieckich |
| Rodzice |
August Astmann i Emilie Sachs |
| Małżeństwo |
August Louis William Oscar Robert Carl Weigel |
Johanna Wilhelmine Astmann urodziła się 11 lutego 1847 w pobliżu Bydgoszczy, znajdującej się wówczas na terenie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (od 1848 pruska Prowincja Poznańska) jako drugie dziecko Augusta Astmanna i jego żony Emilie (z domu Sachs)[1]. Dostępne informacje biograficzne nie definiują dokładnie, jakiej jest narodowości; po jej śmierci w gazetach australijskich opisywano ją jako „urodzoną w Polsce”[2][3][4][5][6] lub „pochodzenia polskiego”[7]. Dzieciństwo i młodość spędziła w rodzinnej posiadłości[8]. Większość informacji na temat jej dzieciństwa pochodzi z jej wspomnień spisanych tuż przed śmiercią i nie zawierających wiele szczegółów, Weigel lubiła tworzyć wokół siebie atmosferę tajemniczości[9]. Według jej wspomnień urodziła się na „posiadłości ziemskiej mojego ojca położonej w zachodniej Polsce”[9]. Berlińskie archiwa potwierdzają, że została ochrzczona dwa dni po urodzeniu w Bydgoszczy[9]. W 1863 jej ojciec stracił majątek i została zmuszona do przeprowadzenia się do Wiednia do mieszkającej tam części rodziny[9].
Nauczyła się szyć w wieku 16 lat, ucząc się od babki mieszkającej w Wiedniu, odkryła wówczas uzdolnienia w zakresie projektowania mody[8]. Przełożyła kilka artykułów z prasy francuskiej i niemieckiej, wysyłając je do nowojorskiej prasy, gdzie zostały bardzo dobrze przyjęte[8]. Na początku lat 70. XIX wieku spotkała się w Wiedniu z redaktorem naczelnym „New York Fashion Journal”, który zaprosił ją do Nowego Jorku[8]. Weigel wyruszyła do Nowego Jorku 8 sierpnia 1872 na pokładzie SS „Hamburg”[10].
Przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie w Nowym Jorku pracowała w magazynie „McCall’s” publikującym popularne wykroje krawieckie[1]. W tym czasie poznała swojego przyszłego męża Augusta Louisa Williama Oscara Roberta Carla Weigela, niemieckiego inżyniera pochodzącego z Księstwa Brunszwiku i w 1876 wzięła z nim ślub[1]. W 1877 wyruszyli w podróż poślubną do Australii, planując 6-miesięczny pobyt w Melbourne[1].
Weigel była znana i podziwiana wśród przyjaciół za styl i wyczucie mody. Jej późniejsza kariera zaczęła się jako hobby. Rozdawała wykroje swoich ubrań za darmo swoim znajomym, które pragnęły naśladować jej styl[1]. Jej wykroje stawały się coraz bardziej popularne i w 1877 Weigel wraz z mężem otworzyła własny zakład, w którym projektowała i wytwarzała wykroje[1]. Główne biura przedsiębiorstwa znajdowały się w Melbourne i Sydney, jej wykroje były sprzedawane w całej Australii i Nowej Zelandii[1].
Pierwsza publikacja Weiglów „Madame Weigel's Journal of Fashion” została wydana w 1878[10], trzy lata później w 1880 Weiglowie założyli miesięcznik „Weigel's Journal of Fashion”, reklamowany jako pierwszy magazyn mody projektowany, publikowany i drukowany w Australii[1][11]. W miesięczniku znajdowały się nie tylko wykroje strojów projektowanych przez Weigel, ale także artykuły na temat mody, porady domowe i powieści drukowane w odcinkach[1]. „Weigel’s Journal” był niezwykle wpływową publikacją, zwłaszcza na obszarach wiejskich, a sama Weigel była postrzegana jako bardzo poważana postać[1]. W miesięczniku publikowano także wiele postępowych, feministycznych artykułów dotyczących kobiet[12]. Niektóre z proponowanych wykrojów również były bardzo postępowe jak na ówczesne czasy, na przykład nowoczesne suknie do jazdy konnej[12]. Weigel projektowała dla kobiet ze wszystkich warstw społecznych – na przykład w jej projekcie sukni do tenisa napisano, że należy użyć materiału „najdroższego lub najtańszego”, co brało pod uwagę możliwości finansowe jej wszystkich potencjalnych klientek[11]. Miesięcznik i wykroje Weigel były niezmiernie popularne. Wyliczono, że do 1916 na obszarze Australii, południowego Pacyfiku i południowo-wschodniej Azji sprzedano ponad milion wykrojów jej autorstwa[11].
W 1893 Weiglowie otrzymali obywatelstwo brytyjskie, w 1890 zbudowali dwupiętrową 26-pokojową rezydencję w pobliżu Mount Macedon[1]. Położony na 11-hektarowym terenie dom spłonął w lipcu 1903 i Weiglowie przenieśli się do południowego Melbourne[1]. Małżonkowie byli znanymi filantropami[13], a wiele z ich donacji było przekazywanych anonimowo[1][6]. 7 lutego 1915 zmarł mąż Weigel, jego dobra w Wiktorii zostały wycenione na 32.740 funtów (około 10 milionów według współczesnej wartości[a])[1].
Po zakończeniu kariery zawodowej Weigel wiele podróżowała po świecie, przez dwanaście ostatnich lat swojego życia Weigel i jej przyjaciółka Sarah Neilson mieszkały w Oriental Hotel w Melbourne[1].
Weigel była bardzo żywą i drobną osobą – opisywana jest jako mająca 158 cm wzrostu, niebieskie oczy i jasne włosy[1]. Nie zachowały się żadne znane podobizny Weigel, pod koniec życia jeden z jej współpracowników opisał ją jako „niską, poważną, zadbaną, drobną, włosy zaczesane do góry, sztywną, z głębokim gardłowym głosem”[17].
Oprócz projektowania mody jej pasją życiową była motoryzacja – nauczyła się prowadzić samochód w Paryżu w 1900[8]. Według własnych wspomnień była pierwszą kobietą w Nicei, która posiadała prawo jazdy[8]. Weigel była entuzjastyczną sportsmenką, oprócz prowadzenia samochodu interesowała się sportami zimowymi, kąpielami morskimi i jazdą na rowerze[8]. Projektowała ubrania dla kobiet pozwalające im brać udział w tego typu aktywnościach[8].
Johanna Weigel zmarła 10 stycznia 1940[1]. Zgodnie z jej wolą, ciało zostało skremowane, lecz dalsze losy prochów nie są znane[10]. Według historyków możliwe jest, że zostały złożone w grobowcu jej męża na Brighton Cemetery[10]. Jej śmierć była szeroko odnotowana w ówczesnej prasie australijskiej; określano ją jako założycielkę australijskiej branży projektowania wykrojów[2][4], najbardziej znaną w Australii producentkę wykrojów[5], autorkę pierwszego australijskiego pisma poświęconego modzie[2][4], pionierkę australijskiego przemysłu[3].
Majątek Weigel został oszacowany na 71.844 funtów (około 10 milionów według współczesnej wartości[a]) został zapisany rodzinie i jej licznym przyjaciołom, 20 tysięcy funtów zostało przekazane na fundację Oscar Weigel Charitable Trust wspomagającą młodych inżynierów[1][18]. Pozostała część majątku została przekazana pracownikom Madame Weigel Pty Ltd, która to firma istniała jeszcze w latach 60. XX wieku[1]. Po śmierci ostatniego pracownika w 1972 pozostała część pieniędzy została rozprowadzona wśród pięciu szpitali, Royal Melbourne, Children’s, Alfred, Prince Henry's i Women’s, wskazanych w jej testamencie[1][18].
- Historyczna wartość pieniędzy może być liczona w różny sposób, w przypadku spadku użyto porównania do przeciętnych zarobków w danym okresie. Należy zwrócić uwagę, że 32 tysięcy funtów w 1915 miało podobną wartość jak 72 tysiące funtów w 1940[14], w obydwu przypadkach wynoszącą około 10 milionów funtów w 2018[15][16].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
