Loading AI tools
polski scenograf filmowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Skrzepiński (ur. 8 września 1923 w Tuszynie, zm. 11 września 2017 w Warszawie) – polski scenograf filmowy oraz malarz.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Od młodych lat kształcił się plastycznie. Uczył się rysunku w prywatnej szkole w Łodzi, następnie podjął studia architektoniczne w Warszawie. Z powodów rodzinnych powrócił do Łodzi, gdzie od 1950 roku pracował w tutejszej Wytwórni Filmów Fabularnych. Był autorem scenografii do ok. 60 filmów i seriali fabularnych oraz spektakli telewizyjnych, takich jak m.in. „Szczęściarz Antoni” (1960), „Panienka z okienka” (1964), „Faraon” (1965), „Człowiek z M-3” (1968), „Kolumbowie” (1970), „Hubal” (1973), „Vabank” (1981) i „Akademia pana Kleksa” (1983). Zajmował się również kostiumami i dekoracją wnętrz, a także malarstwem i grafiką. Należał do Polskiej Akademii Filmowej, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Plastyków.
Żonaty z Jadwigą Plucińską-Skrzepińską, która była filmowym scenografem i dekoratorem wnętrz.
Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera G-tuje-35)[1].
Na podstawie Jerzy Skrzepiński w bazie filmpolski.pl
Rok | Tytuł filmu | Twórca w filmie | Uwagi |
---|---|---|---|
1956 | Koniec nocy | Scenografia | |
1956 | Zemsta | Scenografia | |
1956 | Ziemia | Scenografia | |
1958 | Historia jednego myśliwca | Scenografia | |
1958 | Noc poślubna | Scenografia, Kostiumy | |
1959 | Biały niedźwiedź | Scenografia, Kostiumy | |
1960 | Ostrożnie Yeti | Scenografia | |
1960 | Szczęściarz Antoni | Scenografia | |
1961 | Odwiedziny prezydenta | Scenografia | |
1961 | Przeciwko bogom | Scenografia | |
1961 | Wyrok | Scenografia, Dekoracja wnętrz | |
1962 | I ty zostaniesz Indianinem | Scenografia, Kostiumy | |
1962 | Mój stary | Scenografia | |
1962 | Pistolet typu „Walter P-38” | Scenografia | |
1963 | Mansarda | Scenografia | |
1963 | Zbrodniarz i panna | Scenografia, Kostiumy | |
1964 | Panienka z okienka | Scenografia | |
1965 | Faraon | Scenografia | |
1965 | Gubernator | Scenografia | |
1966 | Ktokolwiek wie... | Scenografia | |
1967 | Cześć kapitanie | Scenografia | |
1967 | Długa noc | Scenografia | |
1967 | Kwestia sumienia | Scenografia | |
1967 | Świat grozy | Scenografia | |
1967 | Tortura nadziei | Scenografia | |
1967 | Trzy żywioły | Scenografia (w napisach Skrzypiński) | Film krótkometrażowy |
1967 | Zwariowana noc | Scenografia | |
1968 | Człowiek z M-3 | Scenografia | |
1968 | Gra | Scenografia | |
1969 | Gniewko syn rybaka | Scenografia | Spektakl Teatru Telewizji |
1970 | Kolumbowie | Scenografia | Serial telewizyjny |
1970 | Pan Dodek | Scenografia | |
1972 | Kopernik | Scenografia | |
1972 | Kopernik | Scenografia | Serial telewizyjny |
1973 | Hubal | Scenografia | |
1975 | Jarosław Dąbrowski | Scenografia | |
1976 | Rzecz listopadowa | Scenografia | Spektakl Teatru Telewizji |
1976 | Zagrożenie | Scenografia | |
1977 | Gdzie woda czysta i trawa zielona | Scenografia | |
1977 | Królowa pszczół | Scenografia, Kostiumy | |
1977 | Legenda o Putyfarze | Scenografia | Spektakl Teatru Telewizji |
1978 | Bilet powrotny | Scenografia | |
1978 | Znaków szczególnych brak | Scenografia | |
1979 | Gwiazdy poranne | Scenografia | |
1979 | Placówka | Scenografia | |
1979 | Przyjaciele | Scenografia | Serial telewizyjny |
1979 | Terrarium | Scenografia | |
1981 | Okolice spokojnego morza | Scenografia | |
1981 | Vabank | Scenografia | |
1982 | Austeria | Scenografia | |
1983 | Akademia pana Kleksa | Scenografia | |
1983 | Kamienne tablice | Scenografia | |
1984 | Kim jest ten człowiek | Scenografia | |
1985 | Stanisław i anna | Scenografia | |
1989 | Gorzka miłość | Scenografia | |
1989 | Gorzka miłość | Scenografia | Serial telewizyjny |
1989 | Mefisto walc | Scenografia | |
1989 | Tajny więzień stanu | Scenografia | Spektakl Teatru Telewizji |
1993 | Balanga | Scenografia | |
W 1984 roku za film „Akademia pana Kleksa” otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci. Natomiast w 2015 roku ukazała się książka Elżbiety Czarneckiej i Mieczysława Kuźmickiego pt. „Jerzy Skrzepiński. Ostatni z wielkich. Scenografia filmowa”.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.