Jednostka osadnicza
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jednostka osadnicza – wyodrębnione pod względem morfologicznym skupienie budynków mieszkalnych i obiektów tworzących środowisko życia ludności, np. miasto, wieś[1].
W Polsce, w ujęciu ustawowym, jednostka osadnicza to „wyodrębniony przestrzennie obszar zabudowy mieszkaniowej wraz z obiektami infrastruktury technicznej zamieszkany przez ludzi”[2], innymi słowy każda miejscowość zamieszkana.
Zobacz też
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.