Jeże (podrodzina ssaków)

Jeże^[18] (Erinaceinae) – podrodzina ssaków z rodziny jeżowatych (Erinaceinae).

Jeże

Erinaceinae[1]
G. Fischer, 1817[2]
Przedstawiciel podrodziny – jeż anatolijski (Erinaceus concolor)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	owadożery
Podrząd	Erinaceota
Rodzina	jeżowate
Podrodzina	jeże
Typ nomenklatoryczny
Erinaceus Linnaeus, 1758
Synonimy Erinacinorum[a] G. Fischer, 1814[2] Erinacia[b] Rafinesque, 1815[3] Erinacidae: J.E. Gray, 1821[4] Erinacina: J.E. Gray, 1825[5] Erinaceina: Bonaparte, 1831[6] Erinaceidae: Bonaparte, 1831[7] Erinaceæ: Lesson, 1842[8] Erinacei: W. Peters, 1864[9] Erinaceidea: Haeckel, 1866[10] Erinaceoidea: Gill, 1872[11] Erinaceinae: Gill, 1872[11] Erinaceidi: Acloque, 1900[12] Erinaceini: Winge, 1917[13] Erinaceini: Butler, 1948[14] Amphechinini[c] Gureev, 1979[15] Amphechina: Kalandadze & Rautian, 1992[16] Scymnericini[d] Lopatin, 2003[17]
Rodzaje
19 rodzajów (w tym 14 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Występowanie

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce^[19][20].

Systematyka

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[21][19][18]:

• Erinaceus Linnaeus, 1758 – jeż
• Atelerix Pomel, 1848 – afrojeż
• Paraechinus Trouessart, 1879 – piaskojeż
• Hemiechinus Fitzinger, 1866 – stepojeż
• Mesechinus Ognev, 1951 – chinojeż

Opisano również rodzaje wymarłe^[22]:

• Amphechinus Aymard, 1850^[23]
• Dimylechinus Hürzeler, 1944^[24] – jedynym przedstawicielem był Dimylechinus bernoullii Hürzeler, 1944
• Gymnurechinus Butler, 1956^[25]
• Mellalechinus Zijlstra, 2012^[26] – jedynym przedstawicielem był Mellalechinus salis (Lavocat, 1961)
• Mioechinus Butler, 1948^[27]
• Oligoechinus Li Zhichao, Li Yongxiang, Xue Xiangxu, Li Wenhou, Zhang Yunxiang & Yang Fu, 2019^[28] – jedynym przedstawicielem był Oligoechinus lanzhouensis Li Zhichao, Li Yongxiang, Xue Xiangxu, Li Wenhou, Zhang Yunxiang & Yang Fu, 2019
• Ladakhechinus Wazir, Cailleux, Sehgal, Patnaik, Kumar & van den Hoek Ostende, 2022^[29] – jedynym przedstawicielem był Ladakhechinus iugummontis Wazir, Cailleux, Sehgal, Patnaik, Kumar & van den Hoek Ostende, 2022
• Palaeoscaptor Matthew & Granger, 1924^[30]
• Parvericius Koerner, 1940^[31]
• Postpalerinaceus Crusafont i Pairó & Villalta, 1948^[32]
• Scymnerix Lopatin, 2003^[33] – jedynym przedstawicielem był Scymnerix tartareus Lopatin, 2003
• Sonidolestes Li Lu, Cailleux, Mutu, van den Hoek Ostende & Qiu Zhuding, 2022^[34] – jedynym przedstawicielem był Sonidolestes wendusui Li Lu, Cailleux, Mutu, van den Hoek Ostende & Qiu Zhuding, 2022
• Stenoechinus Rich & Rasmussen, 1973^[35] – jedynym przedstawicielem był Stenoechinus tantalus Rich & Rasmussen, 1973
• Untermannerix Rich, 1981^[36] – jedynym przedstawicielem jest Untermannerix copiosus Rich, 1981.

Uwagi

1. Pisownia oryginalna.
2. Typ nomenklatoryczny: Erinaceus Linnaeus, 1758.
3. Typ nomenklatoryczny: Amphechinus Aymard, 1850.
4. Typ nomenklatoryczny: Scymnerix Lopatin, 2003.