Jan van der Hoeve
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan van der Hoeve (ur. 13 kwietnia 1878 w Santpoort, zm. 26 kwietnia 1952 w Lejdzie) – holenderski lekarz okulista. Jako jeden z pierwszych zauważył podobieństwo chorób, współcześnie łączonych w grupę fakomatoz. Przedstawił też jeden z pierwszych opisów zespołu Waardenburga.
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: okulistyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Życiorys
Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Lejdzie, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1903 na Uniwersytecie w Bernie. Był od 1913 profesorem okulistyki na Uniwersytecie w Groningen, a następnie od 1918 wykładał na macierzystej uczelni w Lejdzie[potrzebny przypis]. Od 1923 był członkiem Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk[1].
Linki zewnętrzne
- Jan van der Hoeve w bazie Who Named It (ang.)
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.