Loading AI tools
polski oficer Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Zapolski (ur. 30 października 1895 w Końskich, zm. 4 sierpnia 1963 w Londynie) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 Jan Zapolski (przed 1934) | |
 podpułkownik kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 października 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 sierpnia 1963 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
       | |
Urodził się w Końskich, ówczesnym mieście powiatowym guberni radomskiej, w rodzinie Jana i Anny z Korzyckich[1]. W 1913 zdał maturę w Szkole Realnej w Łowiczu i rozpoczął studia na Politechnice Ryskiej, na kierunku architektura[2]. 14 października 1915, chcąc uniknąć poboru do armii rosyjskiej, zgłosił się do wojskowych oddziałów inżynieryjno-drogowych[3]. 12 listopada 1916 wstąpił na prawach wolontariusza do 2 pawłogradzkiego pułku lejb-huzarów na froncie[3]. 1 lutego 1917 został odkomenderowany do Elizawetgradziej Szkoły Kawalerii[3].
28 lutego 1921 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[4]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Wołkowysk, a jego oddziałem macierzystym był 3 pułk ułanów[5][3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 371. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii)[6]. W kolejnych latach kontynuował służbę w 3 pułku ułanów w Tarnowskich Górach[7][8][9][10][3]. 19 marca 1928 został mianowany rotmistrzem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 20. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[11]. W marcu 1931 został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu[12][13][3]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 10. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[14]. W 1939 był II zastępcą dowódcy (kwatermistrzem) 3 pułku ułanów[15]. W czasie kampanii wrześniowej walczył, jako zastępca dowódcy 3 pułku ułanów[16][17]. 2 września 1939 dowodząc dywizjonem złożonym z 1. i 2. szwadronu został ranny w głowę[18][19]. Nie pozwolił odwieźć się do szpitala i towarzyszył pułkowi w dalszych walkach, jeżdżąc w samochodzie kwatermistrza[20]. Po zakończeniu walk dostał się do niemieckiej niewoli.
Od 5 października 1939 przebywał w Oflagu VII A Murnau[21][22]. 29 kwietnia 1945 został uwolniony z niewoli[21], a 24 października tego roku przydzielony do 3 pułku ułanów śląskich z równoczesnym odkomenderowaniem na kurs w miejscowości Abbassia[23]. 18 marca 1946, po ukończeniu kursu, wrócił do pułku, który w tym czasie stacjonował w Chieti, w środkowych Włoszech[24]. W kwietniu tego roku objął obowiązki na stanowisku zastępcy dowódcy pułku[25]. Zarządzeniem Naczelnego Wodza z 1 lipca 1945 został mianowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1946[26].
Zmarł 4 sierpnia 1963 w Londynie[17]. Został pochowany na Cmentarzu South Ealing w Londynie[27].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
