Jan Małachowski (kanclerz wielki koronny)

Jan Małachowski herbu Nałęcz (ur. 26 stycznia 1698, zm. 25 czerwca 1762) – hrabia na Końskich i Białaczowie^[1], kanclerz wielki koronny w latach 1746–1762, podkanclerzy koronny w latach 1735–1746, stolnik koronny w latach 1734–1735, wielkorządca krakowski od 17 stycznia 1734 roku do 30 czerwca 1736 roku, starosta opoczyński w latach 1726–1752, starosta ostrołęcki w 1739 roku, starosta bracławski, buczniowski, grodecki, kamieniobrodzki, krzeczowski i sądecki^[2].

Jan Małachowski

Nałęcz
Rodzina	Małachowscy herbu Nałęcz
Data urodzenia	26 stycznia 1698
Data śmierci	25 czerwca 1762
Ojciec	Stanisław Małachowski
Matka	Anna Konstancja Lubomirska
Żona	Izabela Humiecka
Dzieci	Anna Małachowska Katarzyna Małachowska Marianna Małachowska Eleonorę Małachowska Helena Małachowska Mikołaj Małachowski Stanisław Małachowski Jacek Małachowski Antoni Małachowski
Odznaczenia

Życiorys

Pałac Jana Małachowskiego w Końskich

Syn Stanisława i Anny Konstancji ks. Lubomirskiej z Wiśnicza herbu Szreniawa (bez krzyża). Ożenił się z Izabelą Humiecką, z którą miał pięć córek córek: Annę, Katarzynę, Mariannę, Eleonorę, Helenę oraz czterech synów: Mikołaja, Stanisława, Jacka, Antoniego^[3].

Poseł województwa sieradzkiego na sejm 1729 roku^[4]. Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1732 roku^[5] i sejm nadzwyczajny 1733 roku^[6]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z województwa sieradzkiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie^[7]. Jan Małachowski został stolnikiem wielkim koronnym w 1734 r., następnie podkanclerzym wielkim koronnym w 1735 r. W 1735 roku podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej^[8]. 10 lipca 1737 roku podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską^[9].

Dnia 11 sierpnia 1736 roku w Dreźnie został odznaczony Orderem Orła Białego. Kanclerzem wielkim koronnym był od 1746 r. Był także starostą: opoczyńskim, ostrołęckim, grodeckim oraz krzeczowskim. W swej polityce był gorliwym stronnikiem Augusta III, króla Polski. Intensywnie zabiegał o poparcie rosyjskie^[10].

Poseł województwa sandomierskiego na sejm zwyczajny pacyfikacyjny 1735 roku^[11]. Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1760 roku^[12].

Kanclerz posiadał własną rezydencję w Białaczowie, w której stale rezydował, ale postanowił również w Końskich wznieść rodową siedzibę na terenie dawnej rezydencji, pamiętającej jeszcze odrowąskich dziedziców. Jednak zajęty polityką i gospodarką zwlekał z wyburzeniem starego dworu w Końskich, wokół którego realizował prace budowlane przy skrzydłach bocznych. W ten sposób powstał zespół pałacowy w Końskich pozbawiony dziś korpusu głównego; natomiast otoczeniem rezydencji i parkiem zajęła się jego małżonka^[3].

Zespół pałacowo-parkowy wybudowany przez kanclerza wielkiego koronnego Jana Małachowskiego, zachował się do chwili obecnej^[3].