Jan Kaczmarek (satyryk)

Jan Kaczmarek (ur. 6 czerwca 1945 w Lwówku, zm. 14 listopada 2007 we Wrocławiu) – polski satyryk, piosenkarz i autor piosenek, felietonista.

Tablica pamiątkowa w Alei Gwiazd Satyrykonu na głównym deptaku Legnicy (ul. Najświętszej Marii Panny)

Ten artykuł dotyczy satyryka. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Jan Kaczmarek

Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1945 Lwówek
Data i miejsce śmierci	14 listopada 2007 Wrocław
Miejsce spoczynku	Cmentarz Grabiszyński we Wrocławiu
Zawód, zajęcie	satyryk

Życiorys

Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Sczanieckiej w Pniewach^{[potrzebny przypis]}. Z wykształcenia elektronik, absolwent Politechniki Wrocławskiej^[1].

Był jednym z założycieli Kabaretu Elita (z Tadeuszem Drozdą, Jerzym Skoczylasem i Romanem Gerczakiem)^[1]. Od lat 70. do 90. współpracował z Andrzejem Waligórskim i Studiem 202 w Polskim Radiu Wrocław. Jednym z najbardziej znanych słuchowisk z jego udziałem jest seria „Z pamiętnika młodej lekarki” (wraz z Ewą Szumańską).

Napisał teksty do ponad 200 piosenek, m.in. do utworów: „Kurna chata”, „Zerowy bilans, czyli pero, pero”, „Czego się boisz głupia”, „Ballada o mleczarzu” i „Do serca przytul psa”, a także opowiadań (Nasza naturalna sztuczność; KAW; 1980) i felietonów.

Zmarł 14 listopada 2007 w wieku 62 lat. Przyczyną śmierci była choroba Parkinsona, na którą chorował od połowy lat 80. Pochowany został na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu.

W czerwcu 2015 został patronem Szkoły Podstawowej nr 43 z Oddziałami Integracyjnymi we Wrocławiu^[2].

Grób Jana Kaczmarka na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu (pole 4, grób 1089, rząd 29 – 2 od pola 5)

Był żonaty z Danutą, z którą miał syna, Jacka^[1].