Jan Jacek Ogiński

hetman polny litewski, wojewoda połocki i mścisławski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Jacek Ogiński

Książę Jan Jacek Ogiński herbu Ogiński (ur. 1619, zm. 24 lutego 1684 w Krakowie) – wojewoda połocki i hetman polny litewski w latach 1682–1684, wojewoda mścisławski w 1672 roku, pisarz polny litewski w 1668 roku, podwojewodzi wileński w latach 16611665, marszałek wołkowyski w 1657 roku, chorąży wołkowyski w 1650 roku, starosta stokliski, piekielański i bierzwiński w 1681 roku, starosta i wójt mścisławski w 1668 roku.

Szybkie fakty Rodzina, Data urodzenia ...
Jan Jacek Ogiński
Thumb
Ogiński
Rodzina

Ogińscy herbu Oginiec

Data urodzenia

1619

Data i miejsce śmierci

1684
Kraków

Ojciec

Samuel Lew Ogiński

Matka

Zofia Billewicz

Żona

Anna Siemaszko
Joanna Teodora Naruszewicz

Dzieci

z Siemaszkówną: Leon Kazimierz Ogiński
Mikołaj Franciszek Ogiński
Kazimierz Dominik Ogiński
Grzegorz Antoni Ogiński
Anna
Marianna
z Naruszewiczówną: Aleksander, Kazimierz Dominik Ogiński
Marcjan Antoni Ogiński

Zamknij

W 1639 roku zapisał się na Akademię Krakowską. Dowódca chorągwi powiatu wołkowyskiego w kampanii 1651 roku. W 1654 roku był deputatem powiatu wołkowyskiego na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1656 roku jako porucznik chorągwi husarskiej i pancernej hetmana Pawła Jana Sapiehy brał udział w walkach potopu szwedzkiego. W 1657 roku walczył z wojskami Jerzego Rakoczego. Poseł na sejm 1658 roku. W 1659 roku 5 chorągwi Ogińskiego zostało rozbite przez wojska rosyjskie pod Krynkami. Poseł na sejm 1662 roku z powiatu wołkowyskiego[1]. Deputat powiatu wileńskiego na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1665 roku[2]. Poseł na sejmy 1667 i 1668 roku. Poseł sejmiku wołkowyskiego powiatu wołkowyskiego na sejm jesienny 1666 roku[3].

Poseł sejmiku wołkowyskiego na sejm nadzwyczajny 1662 roku, drugi sejm 1666 roku, sejm zwyczajny abdykacyjny 1668 roku[4].

W 1669 roku podpisał elekcję Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Był członkiem konfederacji kobryńskiej wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1672 roku[5]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa mścisławskiego w 1674 roku[6], podpisał jego pacta conventa[7].

W 1675 roku brał udział w wojnie przeciwko Turcji. Poseł na sejmy 1676, 1677 i 1678 roku[8].

Deputat województwa połockiego na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1682 roku[9].

Jego synami byli :

Jedna z córek Anna Ogińska (1646–1752) żona Kazimierza Tyszkiewicza była najdłużej żyjącą przedstawicielka książęcego rodu Ogińskich. Żyła sto sześć lat.

Przypisy

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.