Jan Aleksander Klein (ur. 15 maja 1892 w Łodzi, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
 | |
 podpułkownik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
22 Pułk Piechoty |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
        | |
Życiorys
Urodził się 15 maja 1892 w Łodzi, w ewangelicko-augsburskiej rodzinie Aleksandra i Joanny z domu Zachmajer. Po ukończeniu w 1913 szkoły realnej w Warszawie, wstąpił do armii rosyjskiej[1]. Podczas I wojny światowej walczył na froncie, dwukrotnie ranny. Od maja do listopada 1917 należał do Związku Wojskowych Polaków przy XXIX Korpusie armii rosyjskiej. W 1918 wstąpił w stopniu porucznika do Wojska Polskiego[1]. Zweryfikowany do stopnia kapitana, został dowódcą II batalionu 9 pułku Strzelców Wielkopolskich[1], następnie został przeniesiony do 68 pułku piechoty w Brodnicy. W czasie wojny 1920 r. służył w 67 pułku piechoty[1]. Za walkę o zdobycie Nasielska 16 sierpnia 1920 r. odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 410. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 67 pp[3]. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku zastępcy dowódcy 67 pp w Brodnicy[4]. W październiku 1931 został przeniesiony do 83 pułku Strzelców Poleskich w Kobryniu na stanowisko dowódcy pułku[5][1]. W 1936 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Tarnopol na stanowisko komendanta. 1 września 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Tarnopol, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. Był członkiem organizacji społecznych: Związku Strzeleckiego, Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Ligi Morskiej i Kolonialnej, PCK oraz Białego Krzyża[6].
17 września 1939 r. aresztowany w miejscu pełnienia służby przez sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 017/3 z kwietnia 1940 r., nr 43[2].
Pośmiertnie mianowany pułkownikiem.
Mieszkał w Tarnopolu. Od 15 listopada 1923 żonaty z Ireną Antoniną Janaszek z Barańskich, z którą miał córkę Danutę[6].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2973[7]
- Krzyż Walecznych (21 grudnia 1920)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[8]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[6]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[6]
- Odznaka pamiątkowa 67 Pułku Piechoty[6]
- Order Św. Stanisława 3 klasy z mieczami (Imperium Rosyjskie)[6]
- Order Św. Anny 3 klasy z mieczami (Imperium Rosyjskie)[6]
- Order Św. Anny 4 klasy (Imperium Rosyjskie)[6]
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
