Języki malajsko-polinezyjskie zachodnie

Języki malajsko-polinezyjskie zachodnie, także: hesperonezyjskie, indonezyjskie^[1] – parafiletyczny zespół tych języków malajsko-polinezyjskich należących do wielkiej rodziny austronezyjskiej, które nie są zaliczane do grupy centralno-wschodniej^[2]. Zakres pojęciowy tej gałęzi obejmuje języki austronezyjskie używane na Madagaskarze, w kontynentalnej części Azji Południowo-Wschodniej (na Półwyspie Malajskim oraz w Wietnamie i Kambodży), na Filipinach i na Lan Yu (Botel Tobago), na Wielkich Wyspach Sundajskich (Borneo, Sumatrze, Jawie i Celebesie) i mniejszych okolicznych wyspach, na wyspach Bali i Lombok, w zachodniej części Sumbawy, na Palau oraz w archipelagu Marianów^[3].

Języki malajsko-polinezyjskie zachodnie

Obszar	Azja Południowo-Wschodnia, Oceania
Klasyfikacja genetyczna	języki austronezyjskie języki malajsko-polinezyjskie grupa zachodnia
Kody rodziny językowej
ISO 639-5	pqw
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Koncepcję grupy zachodniej zaproponował Robert Blust, traktując ją jako siostrzaną wobec gałęzi centralno-wschodniej^[4]. Podział na języki zachodnie i centralno-wschodnie zakorzenił się w literaturze^[2][5]. W nowszych klasyfikacjach odrzucono tę grupę ze względu na niemożność określenia definiujących ją cech lingwistycznych^[2][6] . Przeciw takiej grupie przemawiają również dane archeologiczne^[7].

Przypisy

1. IsidoreI. Dyen IsidoreI., Linguistic Subgrouping and Lexicostatistics, The Hague: Mouton, 1975 (Janua Linguarum. Series Minor 175), s. 103, DOI: 10.1515/9783110880830, ISBN 978-90-279-3054-5, ISBN 978-31-108-8083-0, OCLC 2160363 [dostęp 2020-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-12] (ang.).
2. Adelaar 2005 ↓, s. 14.
3. Robert A.R.A. Blust Robert A.R.A., Austronesian Root Theory: An essay on the limits of morphology, Amsterdam–Philadelphia: John Benjamins Publishing, 1988 (Studies in Language Companion Series 19), s. 17, DOI: 10.1075/slcs.19, ISBN 90-272-3020-X, ISBN 978-90-272-8209-5, OCLC 752211258 (ang.).
4. Blust 1980 ↓, s. 11–12.
5. Zobel 2002 ↓, s. 405.
6. Smith 2017 ↓.
7. Smith 2017 ↓, s. 442–443.

Bibliografia

• AlexanderA. Adelaar AlexanderA., The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective, [w:] AlexanderA. Adelaar, Nikolaus P.N.P. Himmelmann (red.), The Austronesian languages of Asia and Madagascar, Abingdon–New York: Routledge, 2005, s. 1–42, DOI: 10.4324/9780203821121, ISBN 978-0-7007-1286-1, ISBN 978-0-203-82112-1, OCLC 53814161 (ang.).
• RobertR. Blust RobertR., Austronesian Etymologies, „Oceanic Linguistics”, 19 (1/2), 1980, s. 1–189, OCLC 9982679255, JSTOR: 20172307 (ang.).
• RobertR. Blust RobertR., The Austronesian Languages, wyd. popr., Canberra: Asia-Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2013 (Asia-Pacific Linguistics 008), ISBN 978-1-922185-07-5 (ang.).
• Alexander D.A.D. Smith Alexander D.A.D., The Western Malayo-Polynesian Problem, „Oceanic Linguistics”, 56 (2), 2017, s. 435–490, DOI: 10.1353/ol.2017.0021, OCLC 9982714373, JSTOR: 26408513 (ang.).
• ErikE. Zobel ErikE., The position of Chamorro and Palauan in the Austronesian family tree: evidence from verb morphosyntax, [w:] FayF. Wouk, MalcolmM. Ross (red.), The History and Typology of Western Austronesian Voice Systems, Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2002 (Pacific Linguistics 518), s. 405–436, DOI: 10.15144/PL-518.405, ISBN 978-0-85883-477-4, OCLC 49988027 (ang.).

Kontrola autorytatywna (rodzina językowa):

• GND: 4218005-3

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: topic/Western-Malayo-Polynesian-languages